Bir şeyler var. Biliyorum. Hissediyorum. Bir şeyler var ve sürekli zihnimin kıvrımlarında koşturuyorlar. Bir geçmişte, bir gelecekte dolanıp duruyorlar. Şimdiye değmeden, yalnızca eski ve yenide duraklıyorlar. Yakalamaya çalışıyorum. Anlamlandırmaya. Lakin yavaşım biraz. Biraz yorgun, biraz kırgın, biraz da ölüyüm onlar için. Titrek ellerim sigara tutmaktan bile acizken onları yakalama fikrine nerden kapıldım bilmiyorum. Her gece uykularımdan ediyorlar beni. Tam yakaladım sanarken bir bakmışım halen olduğum yerdeyim. Değil bir adım, bir milim bile yaklaşamamanın doğurduğu öfkeyle yanıyorum içten içe. Bir rüzgar esiyor, bir çocuk koşuyor yamacıma. Bir genç kaçıyor benden. Anlamlandıramıyorum. Bunlar bana ait ise, asıl parçam hangi anının zincirlerine tutsak? Koşmak istiyorum. Fakat ayaksızım. Durmak istedikçe batıyorum, hareket ettikçe derine iniyorum. Tanrım, durmamın yolu yok mu? Zira birazdan tükeneceğim. Öleceğim belkide. Hiç yaşayamadığım hayata gözlerimi yumacak, hiç bulamadığım kendimi tamamen kaybedeceğim. Daha tanışmadan sona uğurlayacağım. Bu adil değil. Tanrım, her tarafından haksızlık akıyor bu durumun.
(Yazı şahsıma aittir.)
Gençliğimi geri verseler , bu kez en çok kendimi severim.
~ Ferhat Göçer
Ne çok şarkılar biriktirmişim günlüğümde
Ne çok yazmışım üstelik adını
Şiir defterime
Şimdilerde hiçbirini manası kalmadı
Ne sen döneceksin
Ben de vazgeçecem bu inatçı huyumdan haylazlığımdan.
Ne çok yılları mı gençliğimi yıpratmışım
Herkesler karşısında seni savunmuş
Kendimi savunamamış
Ben beni yiyip bitirmişim
Kendime illetler üzüntüler dost edinmişim
Lakin vazgeçecem bu senli huylarımdan.
Geç oldu uzun oldu
Lakin toparlandım
Ne aynalara düşman
Ne kendimde kusurlar ararım
Çok haksız etmişim kendime
Yıpratmışım da kendimi
Uzun oldu zor oldu
Lakin ben ben oldum kendimi buldum..
Eskiden câhildim herkesi değiştirebileceğimi
sanıyordum.
Şimdi câhilliğimden biraz kurtuldum
sadece kendimi değiştirme derdindeyim.
Benimle yaşlanmayacağını biliyorum, kitap okur çay demlerim. Sensizliğe şiirler yazar bos duvarı izler dururum. Gecenin üçü seni düşler niye olmadığımızı sorgularım. Saat beşi bulunca da oluru hiç olmayacağı türdendi diyip kendimi avuturum.
Onulmaz işler
Son birkaç yılda devleti eleştirirken o kadar sınırları zorladım ki kendimi terörist olmuş gibi hissettim yakın arkadaş çevremde . Ve sonra da bundan vazgeçtim aklımız almayan şeyler yaşasak da bazı şeylerin sırrını ahirette öğreneceğiz ve herkes her yanlışının hesabını verecek. Artık olan her şeyi kabulleniyorum keşke böyle olmasaydı belki şöyle olsaydı demenin bir faydası yok...
Katman: 1.3
Dün ne halt ettim? Gelin bi' göz gezdirelim (Kendi kendime konuşuyorum).
Arkadaşımın yanına ofise gitmiştim. Akşama doğru çıkmaya yeltendim. Merdivenlerden indim ve çıkışa doğru giden o koridorda ilerlemeye başladım. Akşamları koridor karanlık oluyordu ve herhangi bir ışıklandırma yoktu. Tam çıktığım esnada, çıkışın solundan içeriye doğru bir
Şimdi bana desen gel konuşalım son kez
Aklıma bana ilk kez “sen benim hayalimdin” diyişin gelir
Tekrar tekrar yaşamak için yazarım anılarımızı mavi bir deftere
Uyuturum kendimi senli rüyalara
Bir kere daha düşsün oltaya balıklarımız
Ama sen sakın fark etme sevgili
Duygusal iyileşme raporu 1
13.05.24-00.51
İlk kez düşmedim, ilk kez kalkmayacağım. Kimse yalnız iyileşmiş bir insandan daha güçlü değildir.
Bugün biraz spor yaptım. Yanıma 2 kitap aldım. Sağlıklı beslenmenin ve rutin takip etmenin nasıl hissettirdiğini hatırladım. En büyük hatamın kendi değerimi başarılarıma bağlamış olmam olduğunu hatırladım. Bir beklentim yok bu süreçten. Herhangi bir zorunluluğum yok. İyileşme dememin sebebi sanki bir adım dışarı attım da fanusun dışından görüyorum kendimi. Dik oturmak istiyorum mesela. Uzun yaşamak istiyorum. Başarılı halimi sevmeyi bırakmadım, hala seviyorum. Ama istediklerini elde edememiş, büyük bir şeyler başarmamış kendimi de seviyorum. Kimsesi olmayan kendimi de, ailesini hayal kırıklığına uğratmış kendimi de, büyük hayaller kuran kendimi de... Kendimi affetmeye başlıyorum. inişli çıkışlı bir yol olacak bu, biliyorum. Maksat bir yere varmak olmamalı zaten, hep yolda olacağım bunu da biliyorum.
Bugün iyi hissettirmese de yarın daha az zor geleceğinin farkındayım bir şeyler yaparsam daha güçlü olacağımın farkındayım. Kitap okumaya ve esnemeye çalışacağım. Karşıma çıkan fırsatları reddetmeyeceğim. Tüm bunları yapamazsam yine de kendimi kabul edeceğim.
youtu.be/5yxsGehWhGA
Ben bir kadınım. Gücümü karanlıkta parlayan bir yıldıza benzetiyorum.
Tek başıma ilerlerken, kendi ışığımı keşfediyor ve karanlığı aydınlatıyorum.
Bu yolda yürürken, içimdeki gücü hatırlıyorum ve ona sıkı sıkıya sarılıyorum.
Her adımda, kendime güveniyorum ve kendi sesimi dinliyorum.
Dış etkenlerin yanıltıcı
Kaldım işte , çıkamıyorum o odadan . Kendimi tanıdığım o odadan . O odadaki bir kalemim bile yer değiştirilmesi ve ben bilmeden. .hüzün. Aslında hüzünde değil . Bende tam bilmiyorum. Yıllardır yaşayıp rutininiz olmuş birşeyin değiştirilmesi gibi .
