İnsan emek harcadığı şeyi sever ve sevdiği şey için emek harcar.
İnsan, yalnızdır.
Ama o, aynı zamanda bağlantıları olan bir varlıktır da. İnsan, başka hiçkimseyle özdeş olmadığı, eşsiz bir varlık olduğu ve ayrı bir varlık olarak kendi bilincine vardığı ölçüde yalnızdır.
***
Sayfa 88 - Say YayınlarıKitabı okudu
*
O, insansal durum öncesinde yaşadığı, doğa ile uyum durumuna geri dönemez.
Usunu doğanın ve kendi kendisinin efendisi oluncaya değin geliştirmeyi sürdürmesi gerekir.
*
Sayfa 83 - Say YayınlarıKitabı okudu
*
Erdem, insanın kendi varoluşuna karşı sorumluluğudur.
*
Sayfa 47 - Say YayınlarıKitabı okudu
*
«insan, yalnız karnını doyurarak yaşayamaz.»
*
Sayfa 94 - Say YayınlarıKitabı okudu
Nietzsche'nin işaret etmiş olduğu gibi, insan söz
verme yeteneği ile tanımlanabileceğinden,
kendisine duyduğu inanç, insansal varoluşunun
koşullarından biridir.
Sayfa 200Kitabı okudu
"İnsan doğaya egemen olmak için yeni ve daha iyi araçlar yaratırken bu araçların ağına düşmüş ve onlara anlam veren -asıl ereği- kendini yitirmiştir. Doğanın efendisi olma süreci içinde kendi ellerinin yapmış olduğu makinenin kölesi haline gelmiştir."
Sayfa 14 - Bölüm 1. SorunKitabı okudu
İnsanın kendi kendisini iyi tanıması, başkaları ile ilişki kurmasının zorunlu koşuludur.
Eğer insan gerçekte, yalnızca kültür kalıplarının bir yansıması olsaydı, hiçbir toplumsal düzen, insanın mutluluğu açısından eleştirilip yargılanamayacaktı. Çünkü böyle bir durumda 'insan' kavramı olmayacaktı.
Sayfa 51Kitabı okudu
