Zweig tam bir savaş karşıtı düşünceleri savunan biri olarak 1. Dünya Savaşı boyunca da bu düşüncelerini yaymayı kendine misyon edinmiş bir yazardır. Bu kitabında arada kalmışlığı, bu düşünceler içinde sıkışıp kalmış, kendini çaresiz hisseden, insanlığın ötesinde bir yasa bir vatan olmadığını gösteren, bir toprak parçasını ayıran sınırlar ve sınırın bir tarafı vahşet bir tarafı cennet olan bu düzeni yok sayan bir adamın hikayesini ortaya koymuş ve bu arada kalmışlık durumuna birlikte bir cevap aramaya itmeyi başarmıştır..
Ressam Ferdinand savaş karşıtı olan bir insan olarak gördüğü vahşet karşısında kaçarak insan gibi özgürce ölümleri görmeden yaşamak için İsviçre'ye gelmiştir. Artık vatan onun için bir hapishane, bir mecburiyet yabancı diyar ise dünyadaki vatanıdır. Burada resimleriyle, eşiyle keyifli vakitler geçirerek yaşarken bile hep huzursuz, endişeli, bir elin hep arkasında onu beklediğini bir gün gelip bu hayal dünyasından çekip alacağını hissederek yaşıyordu. Ve bir gün korktuğu oldu bir resmi evrak, bir kağıt parçası, bir insan emri ve her şeyin sonunun gelmesi..
Çünkü kendi de biliyordu bir evrak gelecek ve vatana, insanlığa karşı duyduğu sorumlulukla kalkıp gidecekti.. Ama hiç beklemediği şekilde eşi ondan daha güçlü, pes etmeyerek onun düşüncelerini hatırlatarak yolundan döndürme mücadelesi vermiştir. Başarılı oldu mu olmadı? Bence bunu öğrenmek, arada kalmışlık hissini, insanlığın sorgulanan durumlarını, görmek için mutlaka okumalısınız diyorum.. Ben çok çok severek okudum çok beğendim. Sizlere de tavsiye ederim...
Stefan Zweig
