"Neden? Neden ona seçim şansı veriyorsun ki?" diye lafa girdi Kilorn.
Bunun cevabı çok basitti ve içimi parçalıyordu. "Çünkü kimse bana bu şansı vermemişti."
Sayfa 159Kitabı okudu
Resimlerde, askerleri belirtmek için ufak kareler kullanılmıştı ama ben onlarda ağabeylerimi, Kilorn'u ve nicelerini görüyordum.
Sayfa 156Kitabı okudu
Mare, peşine takılan Kilorn'la giderken gözlerimi kapadım ve içime uzun, hırıltılı bir nefes çektim.
𝑂𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑐̧ 𝑑𝑒𝑓𝑎 𝑣𝑒𝑑𝑎 𝑒𝑡𝑚𝑒𝑚 𝑔𝑒𝑟𝑒𝑘𝑖𝑦𝑜𝑟?
𝑂𝑛𝑢 𝑠̧𝑖𝑚𝑑𝑖𝑦𝑒 𝑘𝑎𝑑𝑎𝑟 𝑘𝑎𝑐̧ 𝑘𝑒𝑧 𝑘𝑎𝑦𝑏𝑒𝑡𝑡𝑖𝑚?
Sayfa 620 - Pegasus Yayınları-CalKitabı okudu
In the pictures, tiny squares represent soldiers, but I see my brothers and Kilorn and everyone like them.
Sayfa 147 - MareKitabı okudu
Tuz gözlerimi yakıyordu ama aşağısı düşündüğüm kadar karanlık değildi. Gün ışığı suda kırılarak yansıyor, üstümüzdeki iskelenin gölgesini aydınlatıyordu. Kilorn hızla yüzerek bizi kışlanın yan tarafına doğru çekiyordu. Suda kırılan güneş ışığı çıplak sırtına benek benek düşüyor, onu bir deniz yaratığına dönüştürüyordu. Başka düşüncelerle aklımı meşgul etmemeye ve fırsat buldukça ayak çırpmaya odaklandım. Oksijensizlik sancıya dönüşünce içimden, bu sekiz metre değil, diye homurdandım.
Kilorn Warren
"Sen bana, benim sana baktığım gibi bakmadın hiç; tüm bunlar başlamadan çok önce, Sütunkent'teyken bile. Bir gün bunun değişeceğini düşünürdüm ama..." Omuzlarını silkti. "Senin içinde beni sevmek yok."
Sayfa 262
"Neden?" diye lafa girdi Kilorn. "Neden ona seçim şansı veriyorsun ki? Erişebileceğimiz herkese ihtiyacımız olduğunu kendin söyledin. Bu Nix denilen adam senin yarın kadar bile güçlüyse onun gitmesine izin veremeyiz."
Bunun cevabı çok basitti ve içimi parçalıyordu. "Çünkü kimse bana bu şansı vermemişti."
Kendime, sonuçlarını bilseydim de bu yolda yürüyeceğimi... Kilorn'u mecburi hizmetten kurtaracağımı, yeteneğimi keşfedeceğimi, Muhafızlar'a katılacağımı, yaşamları paramparça edeceğimi, savaşacağımı ve öldüreceğimi söyledim. Şimşek Kız olacağımı. Ama bunun doğru olup olmadığını bilmiyordum. Gerçekten bilmiyordum
Sayfa 159Kitabı okudu
Dudaklarımı birbirine bastırıp gülmemeye çalıştım. "Tiberias ve ben tartıştığımızda böyle mi oluyoruz?" diye sordum kaşımı kaldırıp. "Öyleyse, gerçekten özür dilerim."
"Ikiniz on kat daha kötüsünüz," diye homurdandı Kilorn alçak sesle.