Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
544 syf.
·
Puan vermedi
“Bazen diyorum ki feryad edeyim.
Yine görüyorum ki sesim kısılmış.“
Çöl!
Bir yalnızlığın, anlam arayışının, varlık sorgusunun daha güçlü bir mekanı olabilir mi?
Düşünün ki dört duvar arasında bir arayış yaşadınız. En fazla ne yapabilirsiniz? Satranç kitabını anımsıyorum. Satrançın tüm kurallarına küçücük bir kağıda sığınmış bir dimağ vardı.
·
Puan vermedi
Tam olarak baş ucu kitabı olacak #ötekişeylerintarihi kitabının yorumu ile geldim. Bu kitap için ne desem az kalır ama şunu demekte sakınca görmüyorum. Bu kitap tam olarak 'Bilgi Deposu'. Yazardan daha önce #keşke adlı romanını okumuştum. Ve köy endüstrileri hakkında bilmediğim ve beni meraklandıran bir çok durum olduğunu da
“Güzel müziklerin hepsini dinlemek için hayat çok kısa…”
Herkesin yalnızlığı kendine özgüdür. Kimisi tüm sevdiklerini kaybettiği için yalnızdır, kimisi kendini kimsenin anlamadığını düşündüğü için yalnızlığı seçer, kimisi yaşlanmış ve ölümü bekler yalnızdır, kimisi de kocaman kalabalıklar arasında yapayalnız hisseder kendini. Jean-Louis ise yaşlıdır ve artık yalnızdır. Kedisi bile yoktur artık, gitmiştir bu dünyadan.
Yaşlılık dönemine özgü bir yalnızlığı nasıl kelimelere dökerek anlatabilir insan? Yalnızlık başlı başına zorken, onu anlatmaya çalışmak daha mı kolaydır? Pek sanmam. İşte bu yüzden, böylesi zor duyguları karşısındakiyle konuşur gibi anlatabildiği için bu yazarı ben çok seviyorum. Bir gün tüm kitaplarını bitireceğim korkusu peydah olmaya başladı içimde. Bir kaç tane bir şey kaldı. Üzüyor bu ama kim demiş gün gelecek tekrar okunmayacaklar diye?
Yalnızlığınıza bir arkadaş olması ümidiyle, bu kitabı okuyun. Sevgiler
#alıntı
“Bizi dinleyecek kimse olmadığı için yazı yazıyoruz. Edebiyat olmasaydı, yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir zaman öğrenemeyecektik.”
Tek Yalnız Ben Değilim, Jean-Louis Fournier
Gogol'un ilk okuduğum eseri "Palto" idi. İnsan bir Paltoya ne ideolojiler, ne sosyoloji, ne çok psikoloji sığdırır görmüştük. Şimdi ise Gogol'un "Ölü Canlar" eseri ile feodal kanunlarını, Rus insanının zaaflarını, ahlak ve vicdanlarını inceleme şansına nail oldum. Romanın konusunu oldukça merak ettiğim ve ne yazık ki
Hayatın içinden hatta dikkatle eğilip bakarsanız belki de kendinizden ya da çevrenizden tanıdığınız biri Bay Y. Trajikomik yaşantısına okuyucu olarak şahit oluyoruz. Şöyle bir göz ucuyla bakayım derken cüssesiyle tüm bakış açınızı kaplıyor. Bay Y. alışverişteyken, sevgilisinin yanındayken, yakın arkadaşının ve annesinin yanındayken, katı ve alaycı iş ortamında birçok defa eğilip bükülmek yerine istifa etmeyi seçerken ya da sıkıcı hayatına bir farklılık katacağı hiçte tasvip edilmeyen seçimlerini yaparken daima yanındayız. Bir mercekten gözler gibi her detayına ve adımına bir soluk mesafesinde ensesindeyiz. Doğrusu Bay Y.'nin yaşantısı pek inişli çıkışlı, hiç durulmadan tüm temposuyla devam ediyor yaşantısına.
Bir yandan Bay Y.'nin yaşadıklarına tanık oluyor bir yandan da okur olarak içimizden yükselen yargılayıcı seslerin yankısını koyu nitelik yazılarla okuyoruz. Kim demiş metinde okurun da sesi, kulağı yok diye? Korkut Kabapalamut, yazdığı romanında okuru hem tanık yapıyor hem de yargıç. Daha öncesinde bir öykü kitabını okumuştum Korkut Kabapalamut'un ve kendine has, ufku geniş kalemini çok beğenmiştim. O yüzden Bay Y.'yi görünce ayrı bir mutlu oldum. Hele bir de böylesine derinlemesine karakterin hayatına ön koltuktan seyirci olacağım bir okumanın olmasına ayrı bir kıvanç duydum. Kısa ama etkili bir metin dediğim okumalardan biri Bay Y. Sizlere de tavsiyemdir.
Bilgelik Öyküleri Kısadan Hikayeler. küçükken okumayı çok severdim. insana öğreneceği çok şey vat bu kitaptan. Okuduğum bir çok hikayeyi biliyorum birini burda anlatmak istiyorum.
Üç İnsan
Bir Fıçını içine bir karınca düşmüş.
Bir insan gelmiş fıçını başına... karıncayı görmüş.
-Ne işin var senin burada demiş, karıncayı ezmiş yok etmiş.
Bir insan gelmiş fıçını başına. Karıncayı görmüş. Kimseye zararın yok sevimli hayvan hadi fıçıda yaşa demiş.
Bir insan gelmiş fıçını başına. Karıncayı görmüş. Bir kaşık şeker serpmiş fıçını içine yesin diye.
Bu üç insan kim mi?
Birincinin adı: Bencil
İkinciyi: Hoşgörü diye çağrıyorlar.
Üçüncü mü? O sevgi İşte.
insanın canı sıkkın olduğunda ruh hali iyi olmadığında açıp okumalık bir kitap. herkese iyi okumalar.
