Markopaşa · 12 Mayıs 1947 · Sayı: 21
" Bir Matbaa Versen, İmdadıma Gelsen'' ana başlıklı yazının konusu bir Türk müziği konseri eleştirisidir. Konserde son şarkıyı Markopaşa söylemiştir: "...En son şarkıyı Markopaşa kart ve çatlak sesiyle Recep Peker'in önünde diz çökerek okudu:
Titrer yüreğim her ne zaman yadıma gelsen
Kan
Nuriye Hanım...
O asılan bir adamın eşidir.
İttihat ve Terakki döneminde önemli görevler üstlenmiş ama Atatürk’e suikast girişimde bulunanlar arasında yer aldığı gerekçesi ile yargılanarak asılan İsmail Canpulat’ın eşi...
I.Dünya Savaşı sırasında “Asker Ailelerine Yardımcı Hanımlar Derneği”nin (kuruluş tarihi 2 Mart 1918) başkanı Nuriye
Bir filoda ya da bir gemide şöyle bir şey düşün: Bütün gemicilerden daha güçlü kuvvetli bir gemi sahibi var, ama kulağı iyi işitmiyor, gözü iyi görmüyor, denizcilikten de pek o kadar anlamıyor. Gemicilere gelince, onlar da gemiyi sen daha iyi kullanırsın, ben daha iyi kullanırım diye birbirine girmişler, ama hiçbiri kaptanlığın ne olduğunu bilmez,
Kerenski'nin yardımı ile Büyük Britanya, "Müttefikler"in Çar'a vermeyi vaat ettikleri Konstantinopol'ü Rusya'ya vermeksizin, bu ülkenin savaşa devam etmesini sağlayabilirdi.
KİM BİR BARDAK SOĞUK SU İÇERSE BENİ HATIRLASIN.
Hz. Hüseyin
Kerbela, yeniden var olmak için atılmış ölümüne bir adımdır, ölümüne bin adımdır. Âşık olmanın adıdır ölüme en Yüce’nin hatırına. En Yüce’nin hatırına ölümle kıyılmış nikâhtır bu,
Hüseyni bir nikâh.
“Kerbela, bir feryattır. İkiyüzlülüğe, kaypaklığa ve arkadan vurma alçaklığına