İki tür kişilik: gündüzcü ve gececi. Yöntemi de, etiği de farklıdır onların. Gün ortasında sözlerini sakınır, karanlıkta her şeyi söylersin. Başka insanların uykuya daldıkları saatlerde kendini sorguya çeken kişi için, düşündüğü şeyin kurtarıcı mı olduğunun, yoksa üzücü sonuçlar mı doğuracağının pek önemi yoktur. Bun dan dolayı, o kendine ya da başkasına yapabileceği kötülüğe aldırmaksızın, doğmuş olma talihsizliğini kurcalar durur. Tehlikeli hakikatlerin baş döndürücü sarhoşluğu gece yarısından sonra başlar.
Yaşantımızdaki etkiler; aile, okul, cemaat, iş çevresi, dostlar, meslektaşlar ve Kişilik Etiği gibi geçerli toplumsal paradigmalar bizi sessizce, bilinçsizce etkilemiş, değer yargılarımızın, paradigmalarımızın, zihinsel haritalarımızın biçimlenmesine yardımcı olmuşlardır.
Sayfa 38 - Paradigmanın GücüKitabı okudu
Farkına varılsın ya da varılmasın,pek çok insan Kişilik Etiği'nin boş vaatleri yüzünden düş kırıklığına uğruyor.
Sayfa 54
Aristo, Nikomakus’un Etiği başlıklı erdem, kişilik ve iyi bir yaşam hakkındaki felsefi incelemesinde, duygusal hayatımızı akıllıca yönetmeye çağırıyor bizi. Tutkularımız; düşüncelerimizi, değerlerimizi, yaşam mücadelemizi yönlendirir ve iyi kullanıldığında bir bilgelik içerirler. Ancak kolayca yoldan çıkabilirler, çoğu zaman olan da budur. Aristo’nun da gözlemlediği gibi, sorun duygusallıkta değil, duyguların ve ifadelerinin uygunluğundadır.
Etik kişilik tekbenci, benmerkezci değil, çoğul perspektiflerin ve dinamiklerin bir araya geldiği bir uzamdır ve görüşleri daima sınanmaya, deneyime, perspektif genişlemesine muhtaç olduğu için eleştirelliği hep ayakta tutar; dolayısıyla “hakikati ben biliyorum” kibrinden uzaktır. Bookchin'in deyişiyle, mutlak bilgi ve hakikat iddiasında bulunmak bir entelektüel görüş ileri sürmek değil, tahakküm göstergesidir ve “düşünme rüzgârı”nın belirtisi de malumatfuruşluk, bilgi satıcılığı yerine doğruyu yanlıştan ayırt etme yetisi olduğu için, düşünme yoksunluğu en zeki ve eğitimli insanlarda da bulunabilen bir şeydir.
Sayfa 25Kitabı okudu
Yaşantımızdaki etkiler; aile, okul, cemaat, iş çevresi, dostlar, meslektaşlar ve Kişilik Etiği gibi geçerli toplumsal paradigmalar bizi sessizce, bilinçsizce etkilemiş, değer yargılarımızın, paradigmalarımızın, zihinsel haritalarımızın biçimlenmesine yardımcı olmuşlardır.