Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Brautigan'ın beat kuşağını beynime doluşturan kitabı. Enfes güzellikte bir hatun, Van'ıyla hikayeye balıklama atlayan deli dolu bir herif ve isimsiz, sakin bay kütüphaneci ile yormayan bir yolculuk.
İlk olarak kitaptaki kütüphane fikrinin mükemmel olduğunu belirtmem gerek. Böyle bir kütüphanenin gerçekten var olmasıyla mutlu oldum.
"Karanlığa gömülen kitap sayfalarını seyrederek saatlerce oturakalmışım bu masada. Kitapların varlığını, üzerinde durdukları ahşabı onurlandırış biçimlerini seviyorum."
Böyle bir kütüphanede yer almak isterdim.
Daha sonra ise bir yolculuğa çıkıyorsunuz. Brautigan'ın genel olarak kitapları bir yolculuk üzerinde ilerliyor zaten. Ayrıksı karakterler, doğal ve çocuksu bir anlatım ve biraz da beat tınısı ile siz de kitabın içinde buluyorsunuz kendinizi. Güzel cümleler, farklı düşünceler; tatlı bir kitap işte.
"...Öylesine mayışmıştık ki papatya tarlası niyetine kiraya verilebilirdik."
Talihsiz Kadın mahiyetinde bir yürüyüş için güzel bir seçenek bu kitap. Richard amcanın Amerika'da Alabalık Avı ve Babil'i Düşlemek kitaplarından alamadığım hazzı bu kitapta fazlasıyla edindim. Vida'yı bol bol kıskandım.
Kitaptaki ruhsal betimlemeleri çok beğendim. Kitabı okurken olayları çok güzel bir şekilde özümsemimi sağladı. Öyle ki Martin Eden'ın Ruth'a olan aşkını açıkça kıskandım diyebilirim. Yazar anlatırken o kadar güzel anlatmışki bence böyle bir sevilmeyi "kıymet bilen" herkes hakediyor :) Kuşkusuz buna Ruth dahil değil. Her neyse kitabı okuduktan sonra uzun bir süre etkisinden çıkamadım. Herkesin kendinden bir şey bulabileceği ve kendisine farklı bakış açısı kazandırabileceği bir kitap.
Leylim Leylim, Ahmed Arif’in yazar Leyla Erbil’e yazdığı mektuplardan oluşan bir kitap. Mektup türünü severim. Hele bu mektuplar ünlü yazarların gerçek mektuplarıysa daha çok ilgimi çeker. Sırf bu yüzden Arif ya da Erbil’e özel bir hayranlığım olmamasına rağmen kitabı okumak istedim.
Kitapta sadece Ahmed Arif’in mektupları var ve bu mektuplarda öylesine yoğun bir aşk, sevgi, dostluk, hayranlık var ki kitabı okurken bir yandan Leyla Erbil’i kıskandım, bir yandan da biri bana bu denli yoğun duygular besleseydi korkardım diye düşündüm. Birinin bana böyle delicesine ve tutkuyla âşık olmasını istemezdim sanırım. Neden bu cümleyi kurduğumu alıntılar bölümünü okuyunca anlayabilirsiniz. Yine de okuduğum en güzel aşk ifadelerinden olduğunu söylemeliyim.
Şairin yaşadığı parasızlık neredeyse her mektuba sinmişti ve bu durum beni çok üzdü. Öyle ki bazen mektup yazacak kağıt ve mektubu gönderecek posta parası bulmakta bile sıkıntı çekiyormuş. Türk edebiyatının en önemli şairlerinden birinden bu cümleleri okumak insanın canını acıtıyor.
Sonuç olarak ben Leylim Leylim’i de Ahmed Arif’i de çok sevdim. Bütün edebiyatseverlere tavsiye ederim.
Kitabın ayrıntılı yorumuna blogdaki yazımdan ulaşabilirsiniz: suleuzundere.blogspot.com.tr/2016/12/ahmed-a...
Ötekiler; bir ötekileştirme hikayesi. Ötekileştirme aslında aynı kulvarda yürüyenlerin ''biz ve onlar'' demesiyle başlar. yani bir insanlık halidir, insan için doğal bir davranış şeklidir diye düşünüyorum, çünkü biz insanlar, kendimizden farklı olanı dışlarız, kenara iteleriz, kabullenemeyiz. Yani bunu yapmayacak kadar bilge değiliz, bunu
630 syf.
10/10 puan verdi
Kitabı bitirdiğim zaman yorum yapamayacak kadar sarsılmıştım. Kelimeleri, satırları yazıp yazıp sildim. Bu denememin de sonuna gelebilecek miyim bilemiyorum. Ruhsal olarak çok etkilendim ve gerçek anlamda sarsıldım.
Cinayetle başlayan ilk bölümlerden sonra son sayfalara kadar büyük bir merak ve heyecan içinde okudum. Kitabın sonlarına doğru gerilim gerçekten çok arttı. Uzun zamandır bir kitabı okurken bu kadar gerildiğimi hatırlamıyorum. Yazar ilgiyi her daim canlı tutmasını bildi. Uzun bölümlerin nasıl bittiğini anlamadan kendimi yeni bölümde buldum.
Cinayet, gizli görevde bir polis, iki farklı dedektif, 5 tane sıkı arkadaş… Hikaye gerçekten çok iyiydi. Son zamanlarda okuduğum kitaplar arasında favorilerimden olmayı başardı ve sanırım hayatımın sonuna kadar unutamayacaklarım arasında da yerini aldı. Ayrıca dönem dönem açıp okumak istediğim bir bölüme de sahip. Belki 4-5 sayfa ama benim gerçekleşmesini arzu ettiğim hayalimi kelime kelime okumak çok farklı bir duyguydu. Ben hayal etmekle yetinirken, kitaptaki kahramanlarımız bunun için adım atmış, hatta sonsuza kadar bile olmasa da uzun bir süre bunu sürdürebilmişlerdi. Onların arkadaşlığına, uyumuna, birbirleri ile geçinmelerine hayran oldum. Kıskandım. Ben de kendimi onlar arasında hissetmek istedim ama onlar birbirlerine öyle bir kenetliydi ki ben kendime orada ancak bir izleyici olarak yer bulabildim.
Yine okuduktan sonra öğrendim ki yazarın ikinci kitabını ve bu kitapta anlatılan gizli görevdeki polisin geçtiği ikinci hikayesini okumuşum. En kısa zamanda ilk kitabı da edinip okuyacağım. Gerilim kitabı sevenlere tavsiyemdir.
Kitap beni benden aldı. Satırlar arasında kayboldum resmen, birçok yerinde gözyaşlarımı tutamadım, hiç bitmesin istedim. Nasıl şükür, tevazu, huzur dolu bir kalemdir böyle. Dinimizi bu denli övmesiyle mutlu olurken, Allah'ın ona yaşattığı duyguları kıskandım. Her kula nasip olmaz batıldan uyanıp, Hakk'a dönmek... Modern bir dansçı iken İslam dinini tanıyıp, Müslüman olan Rabia şöyle diyor kitabın bir yerinde: " Rabbim beni güzellik ve hayret dinine davet etti, sonsuz Cemalullah alemlerine çekti. Nasıl aşka düşmeyecektim? Başka dinlerin aksine, İslam hayret dinidir. Ağaçlar, bitkiler, dağlar, bütün tabiat Allah'a hayrandır. Allah'ın sevgili peygamberine duyduğu muhabbet, yaratılışın sebebi olmuştur... Sanatçı arkadaşlarım İslam'ı bulmakla neler bulup yaşadığımı bilseler, aşk diplomasını almaya koşacak, içeri alınmayı bekleyeceklerdi. Kainatın Efendisi'nin dilinden dökülen şu cümleyi okuduğumda erimiştim: 'Ey Rabbim! Sana olan hayretimi artır!' "
