Yusifimin paltarını saxlamışam. Arada çıxarıb ürəyinə dəymiş o namərd güllənin yerinə, qan ləkəsinə baxıram. Balam öldü, ürəyinin yarasını mənə qoyub getdi... Bir də xatirələrini. Ana necə dözsün buna?
QEYD: Bu cümlələr mənə Yusif peyğəmbərin qanlı köynəyinin Yaqub peyğəmbərə qardaşları tərəfindən verildiyi vaxt etdiyi ah naləni xatırlatdı...