Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
"Savaşta dostun düşmanın, silahların bellidir."
#aysekulin in son kitabı #4Gün3Gece 27 Mayıs 1960 darbesini konu alan bir #roman .
159 sayfadan oluşan metin; İstanbul'da üniversitelerde başlayan öğrenci olayları sırasında apartmanına sığınan üniversiteli genç bir erkekle, orta yaşlarını süren, kafası karışık bir kadının yakınlaşmasını anlatıyor.
Farklı sosyal sınıflara ve farklı jenerasyonlara sahip iki insanın siyasi gerilimin zirve yaptığı bir sırada tesadüfen karşılaşması ve çekildikleri tensel hazdan mütevellit birbirlerine yabancı gelen yaşam biçimlerini okuyoruz.
Gerilime eşlik eden doktor kuzinin varlığı ise kitaptaki tebessüm sebebiydi kuşkusuz:)
Bir kahve eşliğinde çok çabuk okunan bir kitap oldu benim için. Bir kadının yalnızlığına, önünü göremeyişine, yaşam koşullarının tükettiği evliliklerin çıkmazlarına, merhamete, iyi insanların varlığına, umudun daima varoluşuna, insanların kahrolası zihinlerinde kategorize ederek ayrıştırdıklarına, farklı olanı ötekileştirenlere karşı gittikçe yok olan adalet duygusuna takıldı aklım kitabı bitirince.
Ha bir de #vedattürkali #birgüntekbaşına kitabını anımsadım okuduktan sonra. Mutlaka onu da okuyun okumadıysanız.
@everestyayinlari
Gelmiş geçmiş en iyi mini dizi seçkimde bir numarada olan Nuremberg'i tahtından eden Çernobil dizisinden sonra ben 3 yaşımdayken gerçekleşen felakete dair benim de binlerce izleyici gibi ilgim arttı. Türkçe yayın sayısı çok kısıtlı olduğundan Svetlana Aleksiyeviç ve Andrew Leatherbarrow'un her ikisi de çok değerli kitaplarından başka herhangi bir yazılı kaynaktan istifade edememişken gazeteci yazar Adam Higginbotham'ın bu kitabı ilaç gibi geldi. Felaketin öncesi, içeriği ve sonrası ve hatta çok sonrasıyla ilgili tam donanıma sahip kitap vakanın ilgilileri için mükemmel bir kaynak. Ayrıca mini dizide çizilen Dyatlov ve Legasov portrelerine ilişkin hislerimizi de sorgulamamızı sağlayacak olan ipuçları veriyor. Son olarak bu tip çok seveceğim bariz olan kitaplarda yaşadığım çeviri sorununa şaşırtıcı şekilde bu sefer denk gelmedim. Harika bir çeviri ve çok özenli bir son okuma mevcut. Çernobil'i bizzat gezeceğim (uğruna kansere yakalanmanın bir önemi yok benim için) güne kadar bir kez daha okurum.
İnsan, doğanın düzenini, vahşi doğada bile olsa her canlının yaşam hakkı olduğunu ne zaman farkeder? Kendi hayatının da sonlu olduğunu, ölümün yaklaştığını anladığında mı?
70 yaşında, kalbinden rahatsızlığı olan ve yaşadığı bölgede yıllardır avcıbaşı olarak görev yapan Ulf için durumun tam da bu olduğunu düşünüyoruz kitabın başında. Yıllardır avcılık yapıyor ve artık rahatsızlığının kendini daha çok belli ettiği bir dönemde, ormanda asil ve güzel görünen bir kurda rastlıyor. Uzaktan uzağa kurdu gözlerken, onun da kendi yaşamı için mücadele ettiğini düşünüyor. Onunla empati kuruyor, hatta düşüncelerinde farklı bir boyuta sürüklenip o yaşamı deneyimliyor.
Fakat kitap ilerledikçe, Ulf'un aslında bir anlık aydınlanma yaşamadığını, yıllardır içinde biriktirdiklerinin yavaş yavaş açığa çıktığını farkediyoruz. Ormanların nasıl tahrip edildiği, fotoğrafını çekebilmek için öldürülen kuşları, doğayı bozarak nasıl bazı türleri yok ettiğimizi, zevk için yapılan avlanmanın öldürülen hayvanı nasıl aşağıladığını... Kimbilir belki bunca şeyi içinde biriktirmek kalbini de hasta etmiştir diye düşünüyor insan.
Doğa ve insan ilişkisi kadar, bazı insanların içindeki hırs, nefret ve kötülüğün açığa çıktığı anlara da değiniyor yazar. Kısa ama betimlemeleriyle sizi doğayla bütünleştiren, duyguları okura geçiren; ikinci yarıdaki gerilim ile hafif bir polisiye havası ekleyen çarpıcı ve etkileyici bir kitap, kesinlikle tavsiyemdir.
Her şey Aşağı Mahalle ve Yukarı Mahalle arasında yapılan futbol maçı ile başlıyor. Yukarı Mahalle’den olan ama Aşağı Mahalle’nin teknik direktörü olan Bilal Yeter (Bil. Yeter), okumayı çok seven ve aynı zamanda okuyarak yani bilerek her şeyi başaracağına inanan 11 yaşında bir çocuk ama siz yine de çocuk deyip geçmeyin çünkü kendisi aklın yaşta değil başta olduğu kitap boyunca kanıtlıyor. Futbol maçına dönecek olursak, maç boyunca yaşanan aksilikler ve dikkatsizlikler sonucunda Bil. Yeter bir süre mahallesinden uzaklaşır. Uzaklaşma sonucunda kaldığı evde ilaç olarak kullanılan kelaynak bitkisini yok etmeye çalışan insanlarla karşılaşır ve bu işin peşini bırakmaz. Koca koca adamlar neden sadece o kasabada yetişen bir bitkiyi öldürmek ister ki değil mi? İşler Bilal’in sandığından daha büyük ve karmaşık olmaya başlar. Bakalım Bilal yaşayarak öğrenmenin, anın tadını çıkarmanın ve en önemlisi odaklanmanın ne demek olduğunu keşfedebilecek mi? Okurken hemen sonuna gelmek istediğim bir kitaptı, bazı yerler biraz detaylıydı, 11 yaşında bir çocuğun bunları yaşaması korkutucu geldi bana ama okuması zevkliydi, hızlıca bitti. Bir günde kolayca bitirebileceğiniz bir kitap.
223 syf.
·
Puan vermedi
“Konuşmak istiyorum” dedi.
Konuştu.
Onu dileyin.
Okuyun.
Anlatın.
Yaşatın!
Bir insanın kelimeleri içinde tutması, nefesini yağlı urgan yerine koyması o kadar zor ki...
Boğazınıza bir şey asıllıdır, yumru hissedersiniz ama nefes alamazsınız, boğuluyorum dersiniz ama bunu fiziksel anlatamazsınız.
Zordur hem arkada durmak hem de arkada gölge
Oku, Musibeti Oku, Hayatı Oku...
Kurum içi bir organizasyon vesilesiyle tanıma imkanım oldu Mehmet Dinç Bey’i. Tarzı, konuşma üslubu fıtri, abartmadan önemli yerleri vurgulamasını bilen birisi. Kitabını da aynı gün hediye olarak aldım, yaklaşık beş ay sonra okuma fırsatım oldu ancak her şey vaktinde olur diye bir söz vardır ya gerçekten vaktiymiş öyle oldu.
Kader inancına sahip
Altın Değerinde Tavsiyeler Veya Savaş Uçakları da Kaosun Ejderhası Sayılır Mı ?
İyi bir okuyucu olduğunu düşünen insanların büyük bir kısmına sorsak kişisel gelişim kitaplarına burun kıvırırlar. Bunların kitap satışını arttırmak için okuyucuyu pozitif duygulara boğan, pohpohlayan kitaplar olduğunu söyleyeceklerdir. Hele o evrene mesaj göndermeli
Hiçliğin kitabı yazılsa bu kitap olurmuş... 275 sayfa boyunca hiç mi bir şey olmaz? Aşırı sıkıldım, hatta bazı yerler beni delirtti. "Kadınlar düşünmeye uygun canlılar değildir" veya işte "ay bir erkek kadar oturaklı birisiniz size saygı duydum," "düşünmek kadına aykırıdır?" Ve bu kitabın yazarı BİR KADIN. Konu da yok zaten, İtalya'da bir şato görüyorlar, iki kişi bu işin altından kalkamayız diye iki kişi daha buluyorlar bu. Daha sonrasında kocam da, kocam diye ölen bir kadın kocasına mektup yazıyor, gel diye. Diğerlerine sormadan.. O sorunca diğerlerini de gazlıyor. Çok gereksiz bir kitaptı, okumasam daha iyi olurdu...
Kitap elimde uzuun zaman süründü. Ben bir daha P.C. okumam arkadaş! Simyacıyı da sevmemiştim zaten. Yok yani heyecan yok, aksiyon yok, sürükleyicilik yok, dram bile yok. 10 üzerinden 0. Birileri ilerledikçe güzelleşiyor demişti ben o kısmı es mi geçtim ki hiç iyi gitmedi?
*zacharius usta*
kitap tek oturuşta bitirilebilecek kadar kısa
fantastik öğelerle bezenmeye çalışılmış ama bence çok başarılı olamamış. sayfa sayısı az olduğu için o kadar da başarılı bir kurgusu yok. bunlara rağmen güzel bir didaktik eser sayılabilir.
kafamı dağıtayım, beni yormasin diyorsanız okumaya değer.
