"Demek gerçekten bir tek insana bile yardım edebilmek yaşama anlam kazandırıyordu. Demek ki gücü yettiğince, hatta bundan daha da fazla bir güçle insanın kendini başkalarına adamasına gerçekten değiyordu. Demek her fedakârlık yerini buluyordu ve başka birini mutlu ediyorsa yalan bile gerçeklerden daha önemli ve değerli olabiliyordu"
Kitab Stefan Zweig'ın qələmindən indiyədək oxuduğum ən yaxşı kitab ola bilər. Bəzən insanı çıxmaza salır, bəzən üzür, bəzən səbirsizləşdirir, bəzənsə insana yaşam sevgisi və niyə var olduğunu bir daha düşündürür. Bir sözlə möhtəşəm və oxuduqca hislərini sonunadək yaşadığım bir kitab idi, yaxşı ki oxumuşam dediyim kitablar siyahısında ən ön sıralardadır hazırda.....
