Önce kitap hakkında bir iki kelam aşk edelim.
Ne kadar dikkatsizce redaksiyon yapılmış, ne kadar çok kelime, noktalama hatası var. Hem 'kez' ne demek her yerde, her yerde. 'Her defasında' ya da 'her seferinde' yerine 'her kezinde' ne demek!?!? Bir puan bunlardan ötürü kırıldı.
Zweig mükemmel bir insanı düşmemiş. Bu insan hata yapabilen, korkabilen, kaçabilen ama hep iyiye, güzele koşmayı hedefleyen bir insan. Bu insanın içinde bir arada bulunmasını istediği tüm özellikleri kitaplarında bir bir işlemiş.
Bu kitapta bu özelliklerden 'acımak' olanını ele almış. Korkakca, kibirlice değil cesurca, alçak gönüllü olarak, karşısındakine iyi gelen bir acımak.
Vicdan, empati, hekimlik, iyilik, fedakarlık, gurur, korku, sevmeden sevilmek ise acımak konusunun garnitürleri.
Okurken bazen; 'yok canım, bu kadar da değil...!' gibi sözcükler kafanın içinde uçuşuyor. Ama bir bakıyorsunuz kahraman bu kafanızın içinden geçeni dillendirmiş. O zaman kendinizi yakalanmış gibi hissediyorsunuz, fakat açıklama, izah, içsel analiz peşi sıra geliyor.
Kitabın öyküsünü anlatmaya ihtiyaç duymuyorum. Bir çok yerde var. Bu baskısını değil başka baskısını okumanızı tavsiye ederim.
Sevin, sevilin, ama böbürlenerek, aldırmayarak değil alçak gönüllü olarak.
İyi okumalar dilerim.
