Yirminci yüzyılın başları, Abdülhamid'in Osmanlı'sında İstanbul ile beraber; Şam, Kahire, İskenderiye, Beyrut, Gazir gibi kentlerde geçen; yoksulluk, dostluk, vefa romanı.
Adrien Zograffi, bir Rumen'dir ve krndi topraklarının dışında, Akdeniz ülkelerinde ömrünü devam ettirmek ister. Nasıl olsa bir yolunu bulacaktır yaşamanın ama böyle bir yaşam ile karşılaşacağını pek düşünmez. Çünkü sürekli yoksulluk çektikleri, içki, kumar, fuhuş, dolandırıcılık gibi insan yaşamını olumsuz etkileyen eylemlerin içerisinden bir türlü çıkamaz Adrien.
Ne kadar çabalasa da gitmek istediği yerlere gidemez ( zamanlama hiç tutmaz), yapmak istediklerini yapamaz, sevemez ve eğlenemez. Adrien yakın edindiklerinin dertleri ile uğraşır, dostlarının gidişleri ile kahrolur.
Akdrniz ülkelerini, adetlerini, mutfağını tanıştırır okuyucusuna. Gücün yaşamı yönlendirişini ve parazit bir yaşamın çirkinliklerini gösterir.
Her şey, rahat bir yaşam için çabalama üzerine planlanmışken işin sonunda sosyalist bir öğreti ile tanışacaktır.
