Al Gözüm Seyreyle Salih
Yaşar KemalEn Eski Al Gözüm Seyreyle Salih Gönderileri
En Eski Al Gözüm Seyreyle Salih kitaplarını, en eski Al Gözüm Seyreyle Salih sözleri ve alıntılarını, en eski Al Gözüm Seyreyle Salih yazarlarını, en eski Al Gözüm Seyreyle Salih yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ölüm?
Ölüm neydi , ölüm neredeydi? Nasıl bir şeydi ? Şu denizde durmadan oynayan , batıp çıkan kuş , nasıl böyle ölmüştü? Ölüm neydi , nereden geliyordu , var olan bir şey miydi?
Sayfa 6Kitabı okudu
"Hep kendisi haklıydı. Ne yapsa ne etse hep kendisi doğruydu."
Sayfa 5Kitabı okudu
"Allah'tan umut kesilmez."
Sayfa 43Kitabı okudu
Böyle yeryüzüne gökyüzüne düşman, cehennemde yaşayacaklarına, ölsünler.
Sayfa 7 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Demek ölüm korkusunun da bir günü, bir zamanı vardı. İnsan her zaman ölümden de öylesine dehşet duymuyordu.
Sayfa 89 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Sonra Allah onlara en büyük cezayı verdi, sevişmeyi unutturdu onlara ... Onları sevişmesiz, sevgisiz bıraktı. Şimdi onlar da sevişenleri görünce öldürüyorlar. Öldüremiyorlarsa bile, öldürmeyi içlerinden geçiriyorlar.
Sayfa 286 - Görsel YayınlarKitabı okudu
İnsandan başka hiçbir yaratık ölümsüzlük istemez. Onlar ölümsüzlük ne, ne bilsinler? Bir insanoğlu can atar ölmemeğe.
Sayfa 340 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Salih kendini bildi bileli seyrediyordu. Al gözüm seyreyle dünyayı demiş, yola çıkmıştı. Bu sözü de Temel Reisten duymuştu. Temel Reis ona bakmış bakmış, yeni ahbap olduğu sıralar, belki ağları ördüğü günden bir ay sonra, o günlerde olacak, ilk olaraktan o okşamayı çok seven elini uzatmış, ellerinin parmakları ne kadar da uzun, kamış gibi, Salihin saçlarını okşamış:
"Senin adın, Al Gözüm Seyreyle Salih olsun," demişti. "Sen hep seyreyliyorsun dünyayı."
Salih, gözleri kocaman kocaman açılmış, ta kendini bildiğinden bu yana dünyada ne görmüşse şaşırmış, onun karşısında, yanında, uzağında durmuş, içine girercene, canını verircene, canını koymuş, bütün gücünü, insanlığını gözlerine toplamış, baktığı şeyle, ağaçsa ağaçla bütünleşmiş, bir olmuş, kuşsa kuş, bulutsa bulut, balıksa balık, çiçekse çiçek, karıncaysa karınca olmuş, insansa, sevdiği insansa insan...
Sayfa 23 - Görsel Yayınları
Yiğidin anası çabuk ağlar.
Sayfa 123 - Görsel Yayınları
İnsan olmak ne zor imiş.
Sayfa 184 - Görsel Yayınları
En büyük alçaklık da sömürülmeye karşı koymamaktır.
Sayfa 185 - Görsel Yayınları
En büyük insanlık sömürüye başkaldırmaktır...
Sayfa 185 - Görsel Yayınları
Yusufu hapseylemediler. Herkes biliyordu ki, bütün kasaba deseydi ki, Selimi Yusuf kaldırımdan giderken mahsus, kasten öldürdü, bütün kasaba böyle tanıklık etseydi, kimse Yusufu bir gün bile hapsedemezdi. Yusuflar için bu ülkede yasalar sökmezdi. Onlar için yasalar yoktu, daha çıkarılmamıştı.
Sayfa 277 - Görsel Yayınları
