Kadın aşk doğuruyor ve sen onun için isim seçiyorsun.
O acı çekiyor ve sen kız çocuğu olmasından endişe ediyorsun.
O uykusuzluk çekiyor ve sen cennet hurilerinin rüyasını görüyorsun.
O anne oluyor ve her yerde şunu soruyorlar;
Babanın adı ne?
Kadın insani bir ülküye kavuştuğunda ve bedeni dışında daha kutsal, daha değerli ve daha yüce manevi ve insani ülkü, bilinç, sorumluluk, ilim ve değerlere sahip olunca; bunlar onun var olduğunu ispat ederler. Dolayısıyla artık onu tesettüre zorlamaya, onu baskı altında tutmaya, ona küfretmeye, her zaman cehennem, cennet, melek, azap vs. ile kokutmana gerek kalmaz. Aksine onun kendisi, artık tabii bir şekilde (onun fıtri ve psikolojik tepkisi budur) böyle bir şeyi şanına yakıştırmaz.
Zira bedenden daha üstün olan fikir güzelliği kazanmıştır.
Düşünce güzelliğine sahip olan bir kimse, daha bedenin güzelliğini açığa çıkarır mı?
Aşk, tat aramaktır. Oysa sevgi, sığınak aramaktır. Aşk,aç bir düşkünün yemek yiyişidir. Oysa sevgi, ‘yabancı bir ülkede dildaş bulmak’tır.
