Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
At Çalmaya Gidiyoruz
Per PettersonEn Eski At Çalmaya Gidiyoruz Yorumları ve İncelemeleri
En Eski At Çalmaya Gidiyoruz sözleri ve alıntılarını, en eski At Çalmaya Gidiyoruz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
HAYAT İLERİYE DOĞRU YAŞANIR, GERİYE DOĞRU ANLAŞILIR
Öncelikle şu söylemek isterim. Kitabı çok ama çoook sevdim. Dilinin sadeliği, romana yayılan genel bir dinginlik hali beni adeta büyüledi. Ağır ağır açıldı roman, “hele bir otur soluklan yeğenim” der gibiydi kitap adeta : ))))
Oldum olası geriye dönüş içeren ve geçmişiyle hesaplaşan karakter barındıran romanları sevmişimdir.
Geçmişi bilinmeyen bir ülkeye benzetiyor romanda karakter. “canımızın ne zaman yanacağına gerçekten kendimiz karar veririz.” Şeklinde olan kitabın son cümlesi ile de aslında biz 67 yaşında, emekli bir insanın neden bir dağ evine kapandığını anlıyoruz.
Romana ilişkin güzel inceleme yapan arkadaşları tekrar etmekten ziyade farklı birkaç şeye değinip bitireceğim efenim. : )))
Romandaki karakterden sürekli Charles Dickens okuduğunu öğreniyoruz. “David copperfield” ın giriş cümlesinden bahsediyor ayrıca karakter. “iki şehrin hikayesi”nin sonunu yeniden okuduğunu öğreniyoruz.
rusların çeçenistana saldırdığını radyodan dinleyip, tolstoy’un “hacı murat” romanını anımsıyor karakter.
Knut hamsun’un pan ve açlık romanları da yer buluyor kitapta.
Rene magritte’in meşhur “Edward james’in portresi” isimli tablosundan da şu şekilde bahsediyor; “…ağlamaya başladım, çünkü bir gün bu anın geleceğini biliyordum ve dünyada en çok korktuğum şeyin, Magritte’in tablosunda aynaya bakarken sadece kendi kafasının arkasını gören adam olmak olduğunu anlamıştım.”
Per Petterson'ın hayranlıkla okuduğum ikinci kitabı, At Çalmaya Gidiyoruz, çok güzel ve etkileyici bir roman. Hayatının son döneminde, geçmişini ardında bırakabilmek için Norveç ormanlarında inzivaya çekilen Trond’un öyküsü İsveç sınırındaki köyde edindiği arkadaşı ile birlikte “At çalmaya giderken” yaşadığı olay, onu ömrünün sonuna kadar etkisi altında bırakıyor bu sebepten Doğayla baş başa bir yaşamaktır tüm isteği Ama derinlerde Trond’un ne yaparsan yapsın geçmişinden bir türlü kurtulamadığına tanık oluruz. Bir diğer olayı ise Eşini kötü bir trafik kazasında kaybetmesi bunların hepsi ile hesaplaşmak amacıyla değil, aksine kendisine bir türlü huzur vermeyen geçmişinden bir an önce kurtulmak için kaçtığını görüyoruz ve kaçmanın artık bir yerde fayda etmediğini üzerine yapışmış bir parazit ( bu arada parazit flimini'de izleyin derim) gibi kendi ile yaşamaya başladığını acı bir gerçeğidir.Peki şu soru akla geliyor “canımızın ne zaman acıyacağına gerçekten kendimiz mi karar veririz”?
Okuyucuyu kitabın içine hapseden bir anlatım tarzı olduğuna eminim bende bıraktığı izlenim bu tıpkı diğer kitabı gibi ve güzel bir haber benim ve bu yazarla tanışmak isteyenler için
yeni çevrilen kitabı ''Benim Durumundaki Erkekler'' yakında çıkıyor .. iyi okumalar
67 yaşında karısı ölmüş, emekliye ayrılmış bir adamın Norveç'te kendine şehirden uzak bir yer bulmasıyla basliyor kitap. Flashback ile anlatım yapılıyor. Karakterimiz sürekli çocukluğuna dönüp babasıyla, arkadaşlarıyla olan anılarını hatırlıyor. Olay örgüsü yok kitapta bu yüzden biraz durağan ilerliyor , ben biraz zorlandım okurken amaa Norveç'i, adamın bulunduğu kulübeyi, ırmak kenarını, ormanı öyle güzel betimlemiş ki hayran kaldım yazara sırf bunun için okumaya devam ettim diyebilirim. Tavsiye ederim
Kitap kendisini okutuyor ama okuturken bir sonraki sayfayı merak etmiyorsunuz. Birisi kitap tavsiyesi istese tavsiye edeceğim bir kitap değil ancak sonuna kadar okunuyor öyle de bir yanı var.
Norveç'den bir yazar Per Petterson.Kitap, hem Norveç Edebiyat Eleştirmenleri Ödülü'nü hem de Norveç Kitapçılar Ödülü'nü kazanmış.İnanılmaz naif, içten bir anlatıma sahip.Durağan gibi görünmekle birlikte su gibi akıp gidiyor kitap.Çevirmeni Deniz Canefe çok iyi bir iş çıkarmış kanımca.Kitaptaki Dickens ayrıntılarını ayrıca çok beğendim, benim de favori yazarım olduğu için sanırım.
Bugüne kadar Norveç edebiyatından Knut Hamsun, Karl Ove Knausgaard ve Dag Solstad’ın kitaplarını okumuş ve bütün bu kitapları çok beğenip kendime yakın hissetmiştim. Norveç edebiyatının bir diğer büyük ismi Per Petterson ile At Çalmaya Gidiyoruz romanı ile tanışma fırsatı buldum iyi ki de bulmuşum. Şu ana kadar okuduğum en iyi kitaplardan bir tanesiydi diyebilirim. Kitabın özellikle her şeyi kararında anlatması çok hoşuma gitti. Detaya yeteri kadar giriyor, dil yeteri kadar akıcı, akıcılık olması gerektiği gibi, merak uyandırması falan derken kitapla ilgili en ufak bir kusur bulamadığımı belirtmem gerekiyor. Kitap başkahramanın 67 ve 15 yaşındaki hallerinin yaşamları arasında mekik dokuyor. Yaşamın başındaki heyecan, enerjiklik, öğrenme arzusu ile yaşamın sonunda gelen dinginlik, özgüven, gençliğe duyulan özlem ve boş vermişlik müthiş bir şekilde harmanlanmış. Norveçli yazarların sanırım ortak özellikleri size içinde bulunulan ortamı yeteri kadar detay vererek (Rus klasiklerinde olduğu gibi detaya boğmadan) sizi öyküye, ortama, yaşanılanlara ortak etmeleri. Per Petterson’un öyküsünde de kitapta bahsi geçen küçük kasaba ve dağ evindeymiş gibi hissettim kendimi. Başkarakterin tüm hissiyatlarına ortam oldum. Böyle kitaplarla gerçekten çok sık karşılaşılmıyor. Mutlaka alın ve okuyun.