Kitap, bağırmayan çocuklar yetiştirmek için tavsiyeler vermekte, çocuklarımızın öfke anında içinde bulunduğumuz kriz halinden nasıl en doğru yöntemlerle çıkılabilir bizlere göstermektedir. Sol beyin-sağ beyin işlevi, çocukların duygularını nasıl ve ne zaman yonetebileceği, bir kriz hali nasıl fırsata dönüştürülebilir gibi hususlar kitapta örneklerle irdelenmiştir.
Daha önce de benzer konuları işleyen "Bütün Beyinli Çocuk" ve "Dramsız Disiplin" kitaplarını da okumuştum, bu nedenle H.K.Tongar'ın kitabı bana çok bir şey kattı diyemem. Çok akıcı ve basit bir dil kullanılmış kitapta, bir oturuşta okunup bitirilecek türden, ama ben okurken sıkıldığım için araya başka bir kitap da koydum Tıpkı aynı anda birkaç farklı dizi izlemeyi sevdiğim gibi... Ayrıca eleştirmeden geçemeyeceğim bir durum daha var ki: kitap sadece çocuk yetiştirme, evde çocukla ilgilenme sadece "anne"nin görevi düsturu ile kaleme alınmış. Açıkçası bu durumu beğenmedim, zaten toplumun genelinde bu fikir baskınken, eğitimli bir kadının kitabında ısrarla bunu vurgulaması çok hoşuma gitmedi. Naçizane belirtmek istedim...