Kitap ayracına ihtiyaç duymadan okunan bir kitap… Ruhu zedeleyen, yaraları saran, heyecandan içinin kıpır kıpır olduğu, bildiğin şeylerin sana tekrar sunulduğunu zannettiğin ama aslında kişiye özel acıların biricikliği… Bu kitapla ilgili ne yazsam yarım kalacak. Üç kuşağa yayılan bir acı, bizim acımız hepimizin acısı. Kitap elimdeyken aklımdan geçen düşünce keşke insanların içlerini görebileceğim bir şeye sahip olsaydım. Böylece herkesin hikayesini herkesin acısını mutluluğunu görebilirdim fakat ne mümkün. Mümkün olmalı mıydı gerçekten yoksa saklı mı kalmalıydı?