Rousseau gelişimi istememiştir, gelişimin insanlığı yozlaştırdığını düşünür, gelişimin insanı geriye götürdüğünü savunur, gibi cümleleri çok duymuşsunuzdur. Oysa bu sadece cümlenin ortasından konuşmaktır.
Rousseau gelişimin/mülkiyetleşmenin insanların erdemlerini kaybetmesine yol açtığını savunur. Kitapta bunu en iyi ifade eden alıntı da bence budur:
"Artık bir insanın namuslu olup olmadığına değil, bir sanata kabiliyeti olup olmadığına bakılıyor; bir kitabın yararlı olması değil, iyi yazılmış olması isteniyor. Parlak zekâ insanı bugün nimetlere kavuşturuyor; erdem ise hiçbir şeref getirmiyor. Güzel söylevlere yüzlerce armağan veriliyor; güzel eylemlere ise hiçbir şey verildiği yok. Ama söyleyin, bu akademinin birincilik vereceği söylevlerin en iyisinin kazanacağı şeref, bu armağanı ortaya koymuş olmanın şerefiyle kıyaslanabilir mi?"