Bir Çöküşün Öyküsü
Stefan ZweigBir Çöküşün Öyküsü Gönderileri
Bir Çöküşün Öyküsü kitaplarını, Bir Çöküşün Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Bir Çöküşün Öyküsü yazarlarını, Bir Çöküşün Öyküsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Daha önce hiç yalnız kalmadığından, bir insanın başkası için taşıyabileceği önemi hiç bilememişti.”
Sayfa 21Kitabı okuyor
"Ruhu çoktan ölmüştü: Geriye kalan sadece bedenini öldürmekti."
Sayfa 54
Düşünceleri kafasının içinde bir böcek sürüsü gibi vızıldıyordu, tek istediği dinlemek, bir insanın sesine kulak vermek, ardından bunu, içinde boğulmaya yüz tuttuğu yalnızlık denizine karşı bir set kurmak için kullanmaktı.
Sayfa 21Kitabı okudu
Ruhu çoktan ölmüştü, geriye kalan sadece bedenini öldürmekti.
"Ve ölüm, bu anlık yaşam bilincine ulaşmanın karşılığında ödenecek küçük bir bedeldi"
Bir Çöküşün Öyküsü
Bunca zaman sonra nihayet yaşadığının, yaşamla dolup taştığının bilincine vardı. Ve ölüm bu anlık yaşam bilincine ulaşmanın, karşılığında ödenecek küçük bir bedeldi.
Sayfa 51Kitabı okudu
Delikanlı fazlaca teşekkür etmeden gitti, kendi elleriyle taşıdığı yükün değerinden bihaberdi.
Sayfa 46Kitabı okudu
İçinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü.
Sayfa 9Kitabı okudu
Kimseden hiçbir şey istemiyordu.
Uyanmak bile tek başına acıtıcı...
Sayfa 6Kitabı okudu
Ruhu zaten ölmüştü, geriye bir tek bedenini öldürmesi kalmıştı.
Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilmemişti, çünkü hiç yalnız kalmamıştı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Hayattan hiç haberin yok, küçüğüm.
Sayfa 23Kitabı okudu
Kadın gülümsedi, kederle gülümsedi.
Sayfa 20Kitabı okudu