Kısa kısa hikayeler ile konuşma havasında yazılmış bir kitap. Yaşıma başıma rağmen pek çok şey öğrendim bir çocuk kitabından (çocuk kitabı mı okuyorsun diyenlere hitaben).
Uzay, Güneş, Ay, atmosfer, ışık, Dünya, bulut, yağmur, rüzgar.. hepsinin mucizevi yönlerine değinmiş yazarımız bu kitabında. Hemde bilimsel açıdan.
Diyanet işleri başkanlığı yayınları'na ait bir kitap olup içinde Kur'an ayetleri barındırması sebebiyle "dinî bir kitap" olarak yorumlanacak gibi dursa da bence gayet bilimsel bir kitap.
Ve bunu bir öğretmen olarak söylüyorum; din veya bilim (ayrı şeyler değil ama ayrı olarak nitelendiren görüşleri de katıyorum 'veya' ifadesi ile..), din içi veya din dışı, hangi kategoriye ait olurlarsa olsunlar, çocuklar mucizelere bayılır. Çünkü mucizeler, onların merak duygusunu destekleyen yegane konulardandır. Tabi burda mucize kavramına yüklenilen anlamı da konuşmak gerek, fakat o başka bir zamana kalsın :)
Nebulakad ile ilgili anlattığı ilk hikayeye de dikkat çekmek istiyorum burda.
Göğe baktığında "karanlık" gördüğünü söyleyen çocuk; ve yıldızları, gezegenleri seyreylemekten karanlığı hiç görmeyen Nebulakad..
Bu, asıl anlatılmak istenenden uzak olabilir elbet ama, bana şunu düşündürüyor aslında; Bilmek, karanlığın içindeki aydınlığı görmemizi sağlar.
Bilmeyenin gördüğü karanlık, bilen için pek çok aydınlık barındırıyor olabilir.
Yani bilginin değeri..
Oku ! Yaratan Rabbinin adıyla oku, değil mi ?
İlim Çin'de de olsa gidip alınız, değil mi ?
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, değil mi?
