Maksim Gorki’nin küçük yaşta hem öksüz hem de yetim kalması, onun çalışma hayatına erkenden girmesine neden olacaktı.Çeşitli işlerde çalışması gözlem yeteneğini ve işçi sınıfını daha iyi tanımasına sebep olacaktı. ( Aslında gerçek ismi Aleksey Maksimoviç Peşkov olan, Yoksullukla ve acıyla dolu bir hayat sürdüğü için Rusçada “acı“anlamına gelen “Gorki” takma adını kullanmaya başladı.)
İşte bu roman;otobiyografik özellik taşıyıp, Rusya’da bir fırın da çalışan işçileri ve patronları Vasiliv Semenov’la(Çorbacı) ilişkilerini daha sonradan o fırına çalışmaya gelen 18 yaşında ki gencin( Gorki) ortama uyum sağlarken işçilere haklarını örgütlerken diğer taraftan patronla olan diyoglarını akıcı bir dille anlatıyor.
Bu roman daha önce bir kaç yayın evinden yayınlanmış “Fırın İşçileri”, “ Ekmek İşçileri” ismiyle..Dorian yayınevinden de “Çorbacı” olarak çıkmış ama şahsen çeviriyi beğenmedim. Kitabı okumak isteyenler bence diğer yayınevlerini alıp okusunlar diye uyarmadan edemeyeceğim.
