Daisy Miller, yazarının önsözüyle birlikte daha çok açıklayıcı geldi bana. Yayınlandığı tarihte (1900lerin başı) Amerikalı genç kızları aşağılayan bir kitap olarak düşünülüyor. Avrupa'da var olan aşırı baskıcı ve ayrıca 'gizli saklı' ilişkiler hakkında konuşmayı seven bir toplumun içinde, bu adetlerin aşırı bağnaz olduğunu düşünen Daisy'yi okumak çok güzeldi. Çevirisinde göze batan hiçbir şey yoktu ayrıca. Kitabı beğendim.
.
.
.
Devamı spoiler içerir lütfen dikkat edin.
.
.
.
.
.
Daisy'nin davranışlarına ne kadar ölüp bitsem de sondaki sıtma kapma ihtimalini bilmesine rağmen oraya gitmesine çok kızdım. Sonuçta ölebilirsin (ki öldün). En azından tüm gün boyunca orada kalmasaydın. Giovanelli ilk başta normal bir karakter gibiydi ama sonradan fark ettim ki Daisy'yi kesinlikle umursamıyor, sondaki o 'zaten ölmese de bana fayda sağlamazdı, benimle evlenmezdi' tavırları beni çıldırttı. Winterbourne ilk başta diğerleri gibi gelmişti bana. Genç kızlarla da takılayım ama erkeklerle takılan kızların arkasından da konuşayım gibi. Ancak ilerleyen noktalarda fark ediyorsunuz ki bağnaz toplumda sıkışıp kalmış ve her şeyi bir bakıma kabul etmeli. Bu sebeple davranışları öyle. Yine de sondaki teyzesiyle konuşması üzdü.
