Biz, muhterem İngiliz muharririnin bu kadar çok kullandığı “eğer”lerine, İranlıların şu atalar sözü ile mukabele edeceğiz:
“Eğer” ra bâ “meğer” izdivac kerdend,
Ez işân peçe şüd: “Keşki” nam...
Bunun açık Türkçesi şudur:
“Eğer" ile “meğer”i evlendirdiler,
Onların “Keşke” adlı bir çocukları oldu.