Hep şunu merak ederim: Karmaşık yollarla karşımıza çıkan çok çeşitli cevaplar mı vardır yahut iyi gizlenmiş tek bir cevap var mıdır? İkincisi daha fantastik bir kurgu, öylesini düşünmek keyif de veriyor insana. Ancak, nihayetinde, ilkini düşünmeye daha yakınım. Bu kitabı okurken de aklımdaydı, başka herhangi bir kitabı okurken de aklımda bu soru olur. Bir kitabın benim için ayırt edici bir konumda bulunması da, sorunlara çok katmanlı bir perspektiften yaklaşıp yaklaşmadığı noktası üzerinde şekillenir.
Duygu Yoldaşlığı, benim belki üzerine hiç düşünmediğim pek çok şeyi gösterdi bana, eksik düşündüğüm, eksik algıladığım pek çok gerçeği çıkardı karşıma. Bunu yaparken de o ayırt ediciydi çünkü "sevgi" gibi tek bir kavrama odaklanmış olsa da, çeşitli dinamiklerden yaklaşarak oluşturduğu cevaplarla çıkıyordu okurun karşısına.
Yazar, fantastik bir kurguymuşçasına, iyi gizlenmiş tek bir cevapla okuru ya da kendini tatmin ediyormuş gibi görünüyor. Ben böyle sandım, böyle düşündüm yer yer. Okurken kendi içimde yaşadım kitabı, yazar karşımdaymış gibi tartıştım onunla, üzerine notlar aldım, arkadaşlarımla konuştum vs. Son sayfalara kadar da bana ikinci yanıtı verdiğini düşündüm yazarın; iyi gizlenmiş tek bir cevap. Ama şimdi bu incelemeyi yazarken fark ettim ki aslında verdiği yanıt ilkiydi. "Karmaşık yollarla karşımıza çıkan çok çeşitli cevaplar vardır." Fakat bir ekleme var: "Ancak bazen iyi gizlenmiş tek bir cevaba odaklanmak gerekir." Zira, bu iyi gizlenmiş tek bir cevap, çeşitli cevaplarla şekillenmiş spesifik odak noktası esasında.
Dikkatli okumalar.
