Uzun zamandır herkesin elinde gördüğüm ve herkesin okumam yönünde ısrar ettiği Halil Cibran - Ermiş kitabını sonunda okudum. Lakin ben mi beklentimi çok yüksekte tuttum bana mı çok hitap etmedi bilemiyorum.
Kitapta bir Ermişi’in Aşk, evlilik, çocuk, özgürlük, akıl, acı, zaman, güzellik, din, ölüm, dostluk vb. birçok konuyla ilgili düşüncelerini ve verdiği öğütleri okuyorsunuz. Bir nevi vaaz dinler gibi. Altı çizilebilecek birçok cümlesi var inkar etmiyorum. Ancak yazarın neredeyse bütün kitap boyunca devrik cümleler kullanması beni biraz rahatsız etti. Devrik cümlelerle yazılan yazıları çok severim aslında. Ama bu kitapta beni rahatsız edecek düzeydeydi. Kalemi pek bana göre değil sanırım. Yine de neredeyse 1 saatte okunabilecek bu kitabı bir zaman mutlaka okuyun derim