Marquis de Sade ve Chuck Palahniuk kadar kalemi sert kullanan hiçbir yazar sanırım dünya tarihinde yoktur. Hayır cinselliği ve cinsel şiddeti konu alan pek çok yazar var elbette edebiyat camiasında ama çoğu bunu bayağı bir şekilde yapıyor şekerim. yani okurken "hmm evet sapıkça bir şeyler" diyorsunuz içinizden ama Sade ile Chuck öyle değil. Size hissettiriyorlar, empati kurduruyorlar ve gerçekten sapkınlığın yazarın kafasının içinde olduğunu hissettiriyorlar.
Bir babanın kızına karşı duyduğu şehveti okumak mide bulandırıcı ama bunu öyle bir ustalıkla yazıyor ki Sade, okumaya devam etmek zorunda hissediyorsunuz. Okuru taciz ediyor ve bu tacizden merakla karışık bir zevk almasını istiyor resmen yazar. Kitabı bitirdiğimde yazardan gerçekten nefret ettim ama yazı dilinden değil. yazı dili çok ustaca, çok çarpıcı ve kesinlikle okumaya değer. tekniğin, konuyu nasıl ezebileceğini bu kitapta görebiliyorsunuz. konunun gerçekten neresinden baksanız elle tutulur yanı yok ama tecavüz gibi bir kitap. okumaya mecbursan, zevk almaya bakıyorsun ve o zevki sana tattırıyor. hassas ruhlar için hasar verici olabilir o yüzden herkese önerebileceğim bir kitap değil. biraz kafayı dumanlayıp okursanız çok acayip dünyalara sürüklüyor sizi.
