Bu neydi șimdi?
Daha yeni bitirmenin sıcaklığı ve dehșeti ile geldim buralara. Mehmet Rauf'un Servet- i Fünun döneminin, Türk Edebiyatımızın ilk Psikolojik romanı diye nitelendirdiğiniz "Eylül" kitabı hiç de iyi değildi.
Baștan belirtmek gerek: Buhran.. Buhran... Sadece buhran. Kitap boyunca yalnızca iki karakterin hayata yenik düșüșlerini, iç çatıșmalarını okuyoruz. Belli süre sonra sersemliyoruz yahu! Yeter. Ișlenecek konu bulunamayıp neden böylesine uğursuz ve iğrenç bir tema ile kitap yazılıyor ki?
Süreyya Beyefendi, hakkında dolu dolu betimleme istiyor insan. Karısına sarılmasını ve ondan bașkasını önemsememesini, onunla bütünleșmesini, Onu Necip'e kaptırmamasını istiyor insan. Ama Pöh! Masal bunlar. Mehmet Rauf, inatla iki karaktere yoğunlașıp, önemsenmesi gereken karakteri Maymuna çevirmiș resmen.
Sevmedim arkadaș ben! Olmamıș! Beğenmedim. 3 puan veriyorum. Gereksiz bir kitap. GEREKSIZ.