Bilgisiz (cahil) şehrin halkları, mutluluğa uzaklıkları açısından sınıflandırılır. Bunların başında, mutluluğu zorunlu maddi ihtiyaçlarını karşılamaktan ibaret sayan "zaruret şehri" gelir, bunu diğer bilgisiz şehirler olan "zenginlik şehri", "bayağılık ve düşüklük şehri", "şeref şehri", "güç, kuvvet şehri" ve "demokratik şehir" izler.