Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner

Joachim Köhler

Öne Çıkan Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner Gönderileri

Öne Çıkan Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner kitaplarını, öne çıkan Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner yazarlarını, öne çıkan Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşün
Düşün Kim üzebilir seni, senden başka? Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen? Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen? Kim yıkar, yıpratır, sen izin vermezsen? Kim sever seni, sen kendini sevmezsen? Her şey sende başlar, sende biter.
DIONYSOS ve Ariadne efsanesinde insan yolunu kolaylıkla kaybedebilir. Karmakarışık ve gizemlidir, baş­langıcı ve sonu olan bir labirent gibi, kendi etrafında döner durur, fakat efsanevi Irrgarten gibi ne başı vardır, ne de so­nu. İç içe geçmiş yollara bir defa ayak basan kişi, bir sonra­ ki dönemecin arkasında kendisini nelerin beklediğini asla bilemez: çekici bir prenses mi, cebbar bir savaşçı mı, yoksa labirentin derinliklerinde insan yiyen bir canavar mı? Belki de Ariadne, Theseus ve Minotauros maskeleri altında, kral­ lığının ziyaretçilerine kötü bir oyun oynayan Dionysos isimli iki sureti bir tanrıyla karşılaşır - burası bazılarının yaşamın karmaşık yollarını, bazılarının da yeraltı dünyası­ nın bulanık çaresizliğini tanımak istedikleri bir krallıktır.
Reklam
Güneşin doğuşuna hiç şahit olmayanlar, batışını romantizm sanarlar.     
Nietzsche’nin Strauss hadisesinden sonra “saldırılacak­lar” listesini bir yana bırakıp, Wagner’in özel hesaplaşmala­rından başka şeylerle de ilgilenme kararı, üstat tarafından pek hoş karşılanmadı. Zaten Nietzsche’nin Bayreuth polemikçisi rolünün üstüne gölge düşmüştü. David Friedrich Strauss, sanki Wagner’in “imha ahi” tutmuş gibi, Nietzsc­he’nin onu “kültür kemiren kurt” olarak göstermesinden altı ay sonra ölmüştü. “Umarım ki,” diye yazıyordu Wagner müridi mahcup bir ifadeyle, “onun son günlerini zorlaştırmamışımdır ve benden habersiz ölmüştür. - Son derece üz­günüm”. Yıllar sonra Eski ve Yeni İnanç'a saldırmakla bir ki­tabı “gülerek öldürdüğünü” ve bu arada “farkına varmadan yaşlı bir adamı... ‘katlettiğini’" itiraf etmiştir. Nietzsche'nin çektiği bu vicdan azabı, Cosima’ya hiçbir zaman anlaşılır gelmemiştir. Minotauros’unun çıkarlarının koruyucusu olarak ona kurban verilmesi gerektiğini bili­yordu ve Nietzsche Strauss’un zaten ölümünden kısa süre önce, onun bir yazar olarak “gerçekten yok edildiğini” yaz­mıştı. Nietzsche’nin sonraları kapıldığı kuruntuları duydu­ğu zaman, ona soğuk bir ifadeyle “fikir meselelerinde ke­sinlikle duygusallık kabul etmediğini ve zararlı bir kimse­nin hasta veya ölüm döşeğinde olup olmamasının onu hiç ilgilendirmediğini” belirtmişti.
Sayfa 115 - İletişim Yayınları - Çeviren: Atilla Dirim - II. Baskı, 2000Kitabı okudu
Wagner ile Ritter arasındaki ilişki 1859 yılında kopmuş olmasına rağmen, ismi sık sık Cosima’nın günlüğünde yer almakladır - özellikle de Wagner’in labirentindeki kaderi, kendisinden yaşça daha büyük olan Ritter’inkine çok benzeyen Nietzsche’nin ismiyle birlikte. Görünüşe göre bu durum üstadın da dikkatini çekmiş olmalıydı ki, bu iki ismi sadece Eiser’e yazdığı o rezil mektupta değil, Cosima’yla yaptığı sohbetlerde de biraraya getiriyordu: “Yakışıklı dostlarım vardı,” demişti bir defasında hakir görür bir tavırla, “K. Ritter ve Nietzsche’yi düşünün”.
Sayfa 173
Bayreuth sakinleriyle arası tamamen bozul­duktan sonra, Nietzsche onlarla olan hizmet ilişkisini eski bir hayvan hikâyesiyle tasvir etmiştir. Üstün insan müjdeci­si Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı eserinde, başlangıçta kendisi­nin iradesi dışında daha güçlü olanın önünde boyun eğen “yüklenmeye hazır bir ruh” olduğunu söylemiştir: “Bir de­ve gibi diz çöker ve iyice yüklenmek ister." Fakat Basel ve Tribschen’deki yoğun işler ile aşırı yüklenen sabırlı deve Nietzsche, sonunda kendi “iradesini” aramak için “ıssız çö­le” kaçar. Köle deve burada yüklerini atar ve hayvanlar kra­lı aslana dönüşür. Fakat Nielzsche’ye göre “efendi” olması için, önce yolunu bekleyen “altın parıltılı ejderi" öldürmesi gerekir; kahraman Siegfried’in Wagner’in Fafner’ine yaptığı gibi. “Yapmalısın” adlı ejder ile “İstiyorum” adlı aslan ara­sındaki savaşın sonucu hakkında en küçük bir şüpheye bile yer vermemektedir Zerdüşt’ün yazarı, bu aslında onun Bayreuth sakinleriyle belirsizliğini korumakla olan ilişkisiyle değil, üstün insanının zafer dolu savaş müjdesiyle ilgilidir.
Sayfa 80 - İletişim Yayınları - Çeviren: Atilla Dirim - II. Baskı, 2000Kitabı okudu
Reklam
Gerçekten insan kirli bir nehirdir. Kirli bir nehri kirlenmeden içine alabilmek için bir insanın deniz olması gerekir.
Hasla filozof, Turin’de çatı arasında kendisinin Dionysos olduğuna kesin bir şekilde inanmış olarak yazı yazarken, kaleminden kâğıda haince bir kelime dökülür. “Vur, daha derine vur! Bir kez daha, haydi vur!” diye bağırıyordu Ariadne’si alaycı bir sesle, “kopar, parçala bu yüreği!”.
Evdeki diğer bir kudret olan Cosima da, yakınlaşma belirtileri göstermeye başlamıştı. Aslında her zaman üstadın yaptıklarını ayrıntılı olarak kaydeden günlüğü, 3 Ocak 1870 tarihinde şunları yazıyordu: “Bütün hafta defterime yazamadım. Zamanımın büyük kısmını, dün aramızdan ayrılan Prof. 'Nietzsche ile geçirdim”. Tribschen’de geçirdiği günleri her zaman coşkulu bir şekilde kaydeden Nietzsche, Cosima’yla birlikte geçirdikleri bu Noel haftası hakkında neredeyse hiçbir şey yazmamıştı. Sadece Rohde’ye yazdığı mektupların birinde, o haftayı “en güzel ve en ulvi anısı” olarak değerlendirmişti. "Senin de bu büyüye vâkıf olman mutlaka gerekli” diye telkinler yağdırıyordu. Parisvari cazibesi miydi onu Cosima’nın tutsağı kılan, yoksa hafif peltek konuşmasının Fransız aksanlı boğuk sesi mi? Ya da zihin ve akıl yönünden ondan üstün olduğunu unutturan konudan konuya atlama yeteneği mi? On yıl kadar önce Bülow’un bir arkadaşı, Ferdinand von Lassalle, Cosima’nın konuşma tarzı hakkında şunları söylemişti: “Karşıma geçip liseli bir Fransız kızının bilgi seviyesi ile bana bilgiçlik taslaması, oldukça canımı sıkmıştı”. Nietzsche ise buna bir türlü doyamıyordu.
Sayfa 60
Kocası sağlık sorunları yüzünden Münih’teki konser furyasından çekilmek zorunda kaldığı zaman, Cosima daha önce görülmemiş bir şekilde değişmişti.
Sayfa 44
34 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.