Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Gazap Üzümleri
John SteinbeckGazap Üzümleri Yorumları ve İncelemeleri
Gazap Üzümleri yorumları ve incelemelerini, Gazap Üzümleri kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Gazap Üzümleri puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Gazap Üzümlerine Dair
Kitabı bitirdiğimde yüzümde koca bir belirsizlik oluştu. Beklemediğim bir son, beklemediğim bir kahramandan geldi. Aslında ne hissedeceğimi ya da ne yazacağımı bilmiyorum. Sadece düzen aynı düzen, hüzün aynı hüzün.
Lise yıllarımda okuduğum en kalın kitaptı ve nasıl bir oturuşta okuduğuma inanamamıştım. Açlığın, bir insanın kendi vatanında mülteci olmasının, fakirliğin, ırkçılığın ve barakalarda yaşamanın zorluğunu tecrübe etmesem de iliklerime kadar hissetmiştim. Tüm kitabı sadece son sayfası için bile okumak gerektiğini düşünüyorum. Aynasızları unutmayalım tabiI onlarla da tanışacaksınız. Bu kitabı okumak , günümüze yalnızca 1 asır önceki bir pencereden bakmak gibi bir şey.
687 syf.
·
Puan vermedi
Kitap 81 yıl önce yazılmış. Buna rağmen birçok cümlesi günümüze ışık tutuyor. Lider olabilecek insanların neden bu sisteme dur diyemediğini, liderin arkasından gitmeye korkan insanların korkma sebeplerini görüyoruz. Kitapta kapitalizmin egemen olmasıyla birlikte yerinden olan binlerce aileden biri anlatılıyor. İnsanların aynı acıyı duyduklarında nasıl birleşebildiklerini ve bir öğün daha yemek bulabilmek adına her birden sisteme karşı duramayışlarının sebebi gözler önüne seriliyor. Kitapta daha önce papaz olan bir adamın cümleleri, hapisten yeni çıkmış olan kitap kahramanıyla konuşması, kitabı okuyan insanı sorgulama âlemine götürüyor. Okurken diyor ki insan, yıllar geçmiş, her şey ilerlemiş nasıl hâlâ aynı cümleler geçerliliğini koruyor? İnsan nasıl aynı hatalara düşüyor? Ve üzülerek görüyoruz ki, insanı bu duruma sürükleyen ihtiyaçlar oluyor.
Sürükleyici, düşündürücü, acı gerçekleri gözler önüne süren harika bir roman. Kitaptan paylaştığım alıntılara bakmanızı, okumadı iseniz kitabı okumanızı temennî ederim. Nacizane tavsiyemdir. Keyifli okumalar dilerim.
NOT: Kitap bitti. Ancak kitapta anlatılan insanların yolculuğu bitmedi. Peki diyorum, oradan sonra nereye gittiler, iş bulabildiler mi, Tom nerede, Al bir yetişkin gibi davranacak mı? Aklımda onca soru. İkinci sezonu olması gereken bir dizi izlemişim de dizinin ikinci sezonu çekilmemiş gibi. Yarım kalan bir veda gibi. Sarılamadan ayrılmak zorunda kaldığım dostum gibi...
O zamanda çekilen sıkıntılar ve maalesef halen daha çekilen. Devam eden sıkıntılar insanların geçim için yollara düştüğü evini alıştıklarını bırakıp gurbete gittiği dönem. Okuyunca şükür sebeplerimin çok olduğunu anladım. Daha bitirmedim ama harika gidiyor
Devrimin tohumları
Benim için bu kitap devrim düşüncesinin tohumlarıdır. Manifesto niteliğinde söylemler, devrime giden metinler, betimlemeler ve acılar… Herhalde John Steinbeck bu kitabın ikinci serisini yazsaydı(belki de vardır da ben bilmiyorumdur), kitapta halkın devrimini anlatmış olurdu…
Steinbeck, ince ince yazarak bir halkın sömürülüşünü, kapitalizmin ağırlığını ve bunlara karşı olgunlaşan o büyük öfkeyi, “kızıl”ı, anlatmış. Tektipleştirmek kolay oluyor sömüren için, sömürülen sadece yaşamak isterken ve neye uğradığının ve neyle suçlandığının farkında bile değilken…
En kolayıdır sömürülen bir halkı herhangi bir örgüt veya ideolojiyle bağdaştırmak, onunla hitap etmek nefret ettiğine, onunla köşeye sıkıştırmak, ezmek, saldırmak… ama anlamak zor olandır, ve kendini üstün gören zaten anlamak istemeyecektir; üstünlüğünü daha da ağırlaştırarak devam etmesini isteyecektir… bunun karşısında da teslim olmanın sınırı yoktur, Casy gibi düşünecekler olacaktır, çıkmazlar yaşayanlar, yanlışı görüp eninde sonunda doğruyu bulanlar, ve Tom gibi o yola girmek zorunda kalanlar… ama ne farkeder? Onlar “kızıl”lardır sadece, gerisi önemsizdir ve nefret nesnesinin kendisi olmuşlardır her biri. Bitmeyecektir ve yeniden yeniden dirilecektir halkın mücadelesi tekrardan yaratacaktır kendini, umutsuzluğu yaşayarak ve her şeyi kaybederek. Hiçlikten varoluşa yürüyüş budur aslında.
Kitabın sonuna ayrıca değinmek istiyorum. O son kısımda sadece derin bir nefes aldım ve hiçbir kelime geçmedi daha aklımdan. Kelimelerim yetersiz kalıyor…
Gazap Üzümleri - J. STEINBECK (Bazı kitaplar acı verir okurken!)
Ve bitti!
Öyle bir ikilemdeyim ki şimdi...
Bir tarafım neden bu kadar geç kaldım diyor, bir tarafım nereden okudum seni!
Ben şimdi nasıl unuturum okuduklarımı ve nasıl devam ederim eskisi gibi!
Nereden başlayacağımı, nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Okurken nasıl okuyacağımı da bilemedim. Dinlene dinlene okudum eseri. Daha iyisi gelmedi elimden.
