“Açlığı, yalnız kendi midesinde değil, çocuklarının karınlarında da hissedebilen bir insanı nasıl korkutabilirsin?”
Ne okudum ben... Aman Allah'ım; yokluk, dram, sefalet, acımasızlık, açlık, umutsuzluk, isyan...
Daha önce de iki kitabını okuduğum muhteşem yazar, John Steinbeck...
Amerika'nın buhran döneminde, kapitalist düzenin tarımı esir alması ile fakirleşen ve toprakları bankalar tarafından alınan binlerce insanın hayatta kalma mücadelesinin anlatıldığı efsane bir roman.
Bir ailenin topraklarından göç edilişinde yanlarında yolculuk ettim. Toprağı hissettim, havayı kokladım, kamyoneti kullandım. Bazen Tom gibi düşündüm, bazen Peder oldum... Çoğu zaman da güçlü anne gibi hissettim. Hele hamile kızın son yaptığı ise takdire şayandı. Hiç böyle bir son düşünmemiştim.Tüm ruhum ile kapitalist düzene isyan ettim. Boşa çıkan umutların, hüzne dönüşen sevinçlerini her hücremde hissettim. Tek kelime ile harikaydı.
Ben çok beğendim, tekrar okuyacağım. Takdir sizlerin, keyifli okumalar dilerim.
