Başlık biraz “nezaketsiz” gelebilir, “tip” kelimesine takılmış olabilirsiniz, haklısınız, lakin gençler için “sevilen hoca tipi” şeklinde bir tanımlama söz konusu. Kâh sosyal medyada okuyoruz, kâh kendimiz de bizzat şahit oluyoruz, genç dostlarımız beğenilen bir vaiz gördüklerinde “kıyak hocaymış” diyorlar, hoşlarına giden bir hatip dinleyince “işte sohbet budur, sıkmadı, helal olsun” yorumunda bulunuyorlar.
Ve tabii bu güzellemelerin tam tersi de mevzu bahis, yani kimi zaman gençler “sevilmeyen hoca tipi” hakkında uzun uzun konuşuyor, özellikle din dili hususunda “sözü yoran” konuşmacılara karşı istemsiz bir antipati besliyorlar.
Meselemiz hassas, farkındayız. Lakin istedik ki bu hassas mesele makul bir zeminde konuşulsun, özellikle Türkiye’deki kamuoyuna makbul bir katkı sunulsun.
“Din Dili” bizim için çok kıymetli bir mesele. Çünkü bu dil güzel kullanıldığında gönüllerde bahar esintileri duyulur, önümüzde renk renk, desen desen sonsuz mânâ ufukları uzayıverir.
Bizim GENÇ olarak on altı senedir vazifemiz, bir bakıma çağımızın “din dilini” güzelleştirmek, süslemek ve seviyeli hâle getirmektir. Diğer yandan, insanları Allah’a basiretle ve hikmetle çağırmak, aslında hepimizin omzundaki kutlu bir ödevdir. Bir insan Allah’ı sizin vesilenizle sevdiğinde, bir kişi daha güzel sözleriniz vesilesiyle hayra koşmaya başladığında, yeryüzü adeta cennete döner, dünyanın karanlıkları aydınlanmış olur.
Türkiye’deki popüler “din dili” zaman zaman biraz yıpranıyor, biraz yoruluyor, biraz da sevimsiz hâle gelebiliyor. Buna gönlümüz razı değil, çünkü İslam güzeldir, gıpta uyandıracak aşkınlıktadır, her bakımdan şıktır, her açıdan estetiktir. Dinimiz kelimenin tam manasıyla muazzez, mukaddes ve muhteşemdir.
Kimi hocalar farkında olmadan, kimi hatipler basiretli davranmayarak, kimi konuşmacılar da hikmeti ıskalayarak, günümüzdeki mevcut “din diline” olumsuz katkıda bulunuyor. Bazen nefisler arasındaki tartışmalar “din gayreti” şeklinde sunuluyor, bazen hak sûretine bürünmüş hurafeler “hakiki din” şeklinde pazarlanıyor. Kimi konuşmacılar “sesini yükselttiğinde” kitleler üzerinde etkili olacağını düşünüyor, kimi sohbetçiler kendi eksik fikirlerini “ilahi ölçüler” gibi dayatabiliyor.
Tüm bunlara ilave olarak, zaman zaman da din dili hususunda epey bir birikimi olan şöhretli isimlerin kamuoyu önünde gerçekleşen kendi aralarındaki kısır kavgaları, bilgiden daha çok duygu temelindeki tartışmaları, içimizde bir yara olarak kalıyor. Çünkü “din” esasında hâldir, kâl değildir, sözden önce özdür! Hâlsiz bir kâl, yani yaşanmayan bir söz, gereği ile amel edilmeyen bilgi, kuru bir davadan, tatsız bir kabuktan ibarettir. Bu anlamda, Türkiye’deki “din diline” zarar veren, mukaddes değerlerin ve kutsal ölçülerin özensiz bir şekilde yıpranmasına sebep olan herkes, büyük bir vebal altındadır, bunu hatırlatmak isteriz.
Dosyamız, “din diline” katkı sunan herkes için kıymetli yol haritaları teklif ediyor. Bu hayati mevzuda kendisini test etmek isteyen hatipler, hocalar, vaizler, konuşmacılar vs. için önemli tespitler, tahliller içeriyor.
“Ben de sevilen bir hoca olmak isterim” diyorsanız, buyurun, bekleriz. “Yok almayayım, ben bildiğimi okurum” diyorsanız, bizi kırmayın ve yine de bir göz atın, bir insana daha “acaba konuşma usulüm hatalı mı, acaba anlattıklarımda neyi ıskalıyorum” diye sordurabilirsek, kendimizi bahtiyar addederiz.
Ne mutlu, sözü basiretle ve hikmetle söyleyene.
Ne mutlu, tatlı dili, güler yüzü ile mukaddesatımızı insanlara daha da sevdirenlere.
BU KİTABI KAÇIRMA!
Bu seneki hediye kitabımızda, genç dostlarımızın aklına takılan soruları, Osman Nûri Topbaş Hocaefendi cevaplıyor. Büyük bir külliyatın içinden özenli bir gayretle derlenen “Gençler Soruyor” isimli eser, yeni dönemde sadece GENÇ Dergi abonelerine hediye edilecek. Hakikat arayışındaki genç dostlarımızın başucu kaynaklarından birisi olacağına inandığımız bu kitabın, binlerce insanla buluşmasını arzu ediyoruz. Şu ana kadar büyük bir teveccüh gördü, duyuru konusunda sizlerden dua, destek ve ilgi bekleriz.
Nisan ayında görüşmek üzere.
Muhabbetle
