Gündelik hayatın ışığıyla boyanan gözlerinle, hayatın fırtınası önünde titreyen, sendeleyen insanlara bakıyor ve onların canlı olduğuna inanıyorsun. Oysa, onlar gerçekte, doğdukları günden beri ölüydüler, ölümün kanatları altındaydılar. Onları gömecek kimse yoktu.