Tam bir “gözlem öyle değil, böyle olur” kitabı. Körleşme’yi de okumuş biri olarak, bu kitabın çok daha keskin, akıcı ve sanki daha ustaca bir kaleme sahip olduğunu söyleyebilirim. Yazarın dünyasını, onun gözlerinden görme şansını veriyor size. Dikkat! Onun gibi değil, doğrudan onun gözlerinden. Kitapta bir bütünlük aramak yersiz. Tanıştığı kişiler, etkilendikleri, başına gelenler işlenmiş. Tabii ki ülkeler birinci dünya savaşı öncesi Almanya, Avusturya, Fransa olunca koşullar, aydınların düşünceleri çok daha sürükleyici oluyor. Tek eleştirim, açılışındaki olay ile sonrasının bağlantısızlığı. Veya ben kuramadım. Dedim ya, kitap, bir çerçevede ele alınacaksa bu çok büyük ve ben de başaramamış olabilirim. Fakat bu, ne kitabın sihrine olumsuz yönde tesir ediyor, ne de gözlemlerin şairane ele alınış biçimini kötü yönde etkiliyor. Bilakis, çok zaman kendinizi, bir okuma odasında, dönemin aydınlarına karşı kitabınızın ilk okumasında veya yazamadığınız bir dönem sevgilinize nedenleri anlatırken veya Robert Musil ile kafede alakasız bir konuyu tartışırken buluyorsunuz. Çok keyifliydi.
