Hegel Tartışmaları
Eyüp Ali KılıçaslanEn Eski Hegel Tartışmaları Sözleri ve Alıntıları
En Eski Hegel Tartışmaları sözleri ve alıntılarını, en eski Hegel Tartışmaları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Tanrı'nın Kendisi öldü" sözünü Glauben und Wissen'in sonunda
kullanan Hegel, felsefeyi tanrının ölümü temasıyla yüzleşmeye zor
luyordu. Bu temayı kendisinden sonra şekillenecek olan felsefenin
önemli bir başlığı durumuna getiren ilk kişinin Hegel olduğunu söy
lersek yanlış bir şey söylemiş olmayız. Felsefeyi "Tanrı öldü'' ya da
''Tanrı'nın Kendisi öldü'' ile ilk tanıştıran Hegel'dir. "Tanrı'nın Kendisi öldü,'' felsefede zorunlu bir dörıüşümü gerektiren bir temayı işaret
etmekle birlikte, aynı zamanda, teolojinin egemenliği altında geçen bir çağ ve modern, ateist dünya arasındaki sınır çizgisini de temsil eder.
Sayfa 15 - BibliotechKitabı okudu
Bu çalışmasında Kant'ı, Jacobi'yi ve Fi chte'yi, her biri kendine özgü bir yolda, ''inanma'' ve ''bilme" arasında temel bir ikilik getirmekle ve bilgiyi insan tininin daha ileri ve derin gereksinimlerini karşılayamayacak olan sınırlı bir alana hapsetmek le; buna karşılık, bu gereksinimlere karşılık verecek olan ''Mutlak''ı erişilemez bir ''öte-yan''a havale etmekle eleştirirken, çalışmasının sonunda şu düşüncesini ileri sürer: Bu üç felsefe de, ilkesel olarak, temel felsefi yanlışın olanaklı tüm biçimlerini tükettiler ve böylelikle gerçek bir felsefe sistemine giden yolu hazırlamış oldular.
Sayfa 16 - BibliotechKitabı okudu
Bu akıl, dışı idealist bir şekilde değil de, pozitif bir şey olarak ele aldığında, Hegel'in anlayışında, daha şimdiden ''kendinde ve kendisi için'' tohuma kaçmıştı. Dinle savaşından galip çıktığını düşünen akıl kendi içine bakmaya ve kendinin-bilincini elde etmeye çabalar
Sayfa 16 - BibliotechKitabı okudu
Düşüncenin mutlaklığının en yüksek bilinci olarak ''Brahman''ın
kendi içinde bir varlığı vardır; kopuk, ayrı bir varoluşu vardır; so mut, etkin bir tin olarak var olmaz. Soyut evrensellik olan Brahman'a tapınılmaz, onun hiçbir tapıı1ağı, dinsel hizmeti, altarı ya da sunağı yoktur; Brahman'ın birliği reel olanla, olgusal olanla, dirimli, etkin
olanın özbilinciyle ilişkili değildir.
Sayfa 58 - BibliotechKitabı okudu
İnsanın, özbilincin tanrılar ailesiyle kapsamlı bir ilişkisi vardır.
Bu ilişkide tanrılara saygı gösterilir, onlar olumlu, uygun bir yolda özbilince, insana yöneltilir. Tanrılar hayatlarımızı sevk ve idare eden doğal ya da etik güçlerdir, onları dolaysız bilincimizde gerçekleşmiş olarak buluruz ya da onlar kendilerini dışsal yaşamda bizim için su narlar-ekmek gibi, buğday gibi, şarap gibi
BibliotechKitabı okudu
Hegel Roma dünyasında Grek Sofistleri'nin ''İnsan her şeyin öl çüsüdür,"- yani, arzularıyla, istemleriyle, istekleriyle, amaçlar·ıyla, ilgileriyle ve duygularıyla insan- temel düşüncesinin geçerli standar da yükseltildiğini, Roma dininde ve Roma dünyasında ''kendi/ben"- ''kişi''- düşüncesinin, dünyanın varlığı ve bilinci düzeyine ulaştığını ileri sürer.
Sayfa 79 - BibliotechKitabı okudu
İnsanal amaç olan ne varsa bu alanda o tanrısal olanın bir belirleni midir. Bu yüzden insanal amaçlar tanrısal amaçlar olarak ve tanrısal güçler olarak sayılırlar. İnsanal amaç ve tanrısal amaç bir ve aynıdır.
Bu durumunda amaç ilkin evrensel amaçtıı·; dünya egemenliği işin bir tarafıdır. Bu bireyler için ezici, zulmedici ve ağır olan soyut güçtür, onları tüketen ve kurban eden güçtür
Dinsel sefillik bir yandan edimsel sefilliğin ifadesidir ve diğer yandan edimsel sefilliğe karşı protestodur. Din, tinsiz koşulların tini
olduğu gibi, ezilmiş, bastırılmış yaratığın (bedraengten Kreatur) iç çekişi, kalpsiz bir dünyanın kalbidir. Din halkın afyonudur (das
Opium des Volkes).
BibliotechKitabı okudu
Marx dinin, ''dünyanın tinsel aroması/hoş kokusu" olduğundan
söz ederken; Hegel, Hint dininin, ''bütün çevreye ve tüm ilişkilere Ruhun gül soluğunu yayan, dünyayı bir Sevgi Bahçesine dönüştüren bu Çiçek-Yaşamının düş/emse/ ve tinsellik dolu çekiciliği''nden sözeder
BibliotechKitabı okudu
Hegel de, pek çok çağdaşı gibi, ''bilgi'' sorununa bir çözüm bulma
ya çalıştı. Ancak bunu yaparken kendisini klasik epistemolojiye sınır landirmak yerine, bir başka deyişle, bilgiye ilişkin psikolojik, formel ve soyut açıklamalara girişmek yerine (çünkü bütün bu yaklaşımlar, gerçeğin bilinemeyeceğinde sonlanıyorlardı), ilk ve yeni bir bilim olma özelliğiyle fenomenolojiyi (görüngübilimi) geliştirdi
Sayfa 114 - BibliotechKitabı okudu