“Allâh’ın gökten indirilmiş ipi olan” Kitâbına bir ucundan îman edip, dînî bir “ucundan” yaşayanlara, “etliye, sütlüye karışmamayı” bir hayat felsefesi hâline getirip gününü gün edenlere,
Allah Rasûlü’nün sünnet-i seniyyesini keyfine göre hafife alıp reddedenlere; bunu yaparken de “Kur’ân bize yeter!” diyenlere,
Düşmanı dosta tercih edip; düşmanına alabildiğine şefkat, merhamet ve hoşgörü gösterirken Müslümanlara insaf ve vicdanı dahî terk edip kaba, haşin ve nâdânca davrananlara,
Dünyaya dalıp, ölümü, âhireti ve şehâdeti unutanlara,
Bütün ümidini insanlara bağlayanlara; mâsivâyı Allah’tan çok sevenlere,
Bütün kudretin yegâne sahibi, din gününün mâliki Allah’tan daha çok, O’nun yarattığı zavallı insanlardan korkanlara,
Allâh’a düşmanlık îlân eden devletlerin ve milletlerin kapısında “izzet” arayanlara;
Allâh’ı unutup, Allâh’ın da kendisini unutturduğu zavallılara,
Müslüman olduğunu söylemekten utanacak kadar “aşağılık duygusu”na kapılanlara,
Bir sözüm var: Ben Müslümanım.