.
Kişi, giderek artan bir şekilde ona çekilmeden, boşluğun tefekkürüne bu kadar dalmış kalamaz. Boşuna ona sonsuzluk adı verilir; bu onun doğasını değiştirmez. Yokluktan böyle bir haz duyunca, meylin ancak tamamen yok olmakla giderilebilir.
...
İnsan ruhsal yapısından ötürü,kendisini aşan ve kendisinden sonra yaşamayı sürdürecek olan bir nesneye bağlanmazsa yaşayamayacağını yazanlar olmuştur.Bu zorunluluğu da büsbütün yok olmama yolunda duyduğumuz gereksinimle açıklarlar.Yaşam,derler,ancak bir var olma nedeni görüyorsak ,bir amacı varsa,zahmete değiyorsa çekilir.
Bölüğünü kurtarmak için kesin bir ölüme koşan asker ölmek istemiyordur, ama yine de iflas utancından kurtulmak için kendini vuran sanayici ya da tüccarla aynı çizgi üzerinde olarak kendi ölümünün failidir. Dini inancı uğruna ölen şehit ile çocuğu için kendini feda eden anne için de aynı şeyi söyleyebiliriz.
bağlı olduğumuzun kuralın dayandığı nedenleri görmekte zorluk çekmekle birlikte, o kurala uyuyorsak, bu sadece o kural toplumun gözünde bir kumanda gücüne sahip olduğu içindir.