İslam Felsefesi Tarihi Cilt 2 Gönderileri
İslam Felsefesi Tarihi Cilt 2 kitaplarını, İslam Felsefesi Tarihi Cilt 2 sözleri ve alıntılarını, İslam Felsefesi Tarihi Cilt 2 yazarlarını, İslam Felsefesi Tarihi Cilt 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Tanrı hiçbir zaman bir nesne değildir. O ancak kendisi tarafından, her türlü sahte nesnellikten korunmuş mutlak Özne olarak bilinebilir. Her türlü Tanrı bilgisinin canlı öznesi gerçekte tanrısal Öznedir. İnsan aklının kendisi hakkındaki düşüncesinde kendini düşünen O'nun kendisidir."
Sayfa 33Kitabı okudu
İslam Felsefesiyle İlgili Okunabilecek Kitaplar
Sizin için felsefe listeleri oluşturmaya devam ediyorum. Orta Çağ Hristiyan felsefesinden sonra şimdi de Orta Çağ ve Yeni Çağ İslam felsefesiyle ilgili okunabilecek eserlere sıra geldi. Hristiyan felsefesinde yeni-Platonculuk'un bilinmesinin önemli olduğunu söylemiştim. İslam felsefesinde de bu önemli ama aynı zamanda çok iyi Aristoteles
Kitabın 1nci cildi olduğu için 
İslam Felsefesi Tarihi Cilt 1 ile birlikte incelemek istedim. Öncelikle, birinci cildini Hüseyin Hatemi çevirmiştir. aslında çevirmemiş yorumlamış gibi geldi bana. İyi bir çevirmen okuyucunun çoğunluğunun aşina olmadığı bir noktayı dipnotla açıklığa kavuşturabilir, elbette çevirmenin notu olduğu belirtilerek. ama Hatemi böyle yapmamış, çevirisinde neredeyse orijinal metin kadar dipnotlu açıklamaları var. bir yandan da koruyucu bir baba gibi okuyucunun "yanlış kanaatlara" varmasını engellemeye çalışmış.
İki cildin geneline bakmak gerekirse de, kitap Türkçe'de İslam Dünyasınnda Felsefeye ilişkin eserlerdeki eksikliği bir nebze giderme niteliğine sahip olsa da, daha ziyade İran'daki felsefe hareketlerine vurgu yapıyor. Fakat Corbin'in bir İranolog olduğu göz önünde tutulduğunda bu pek şaşılacak bir olgu değil.Araştırdığı kültürden etkilenmesi doğal olabilir, ancak esere bu kadar yansıtılması ne kadar doğru orası yoruma açıktır.
Birinci İmam simya'nın "peygamberliğin kardeşi" olduğunu söylemiştir. "Çünkü simya bilgisi peygamberlerin sahip oldukları bilgiler arasındadır".
Sayfa 138Kitabı okudu
Kısaca
ibni Rüşd'ün ölümünden sonra manevi lslam'a gerçek
ereğini gösteren
ibni Arabi mi olmuştur, yoksa ibni Haldun
mu? Günümüzün radikal bunalımının uzak nedeni tbni
Haldun'un takip edilmemiş olması olayı mıdır? Yoksa
tersine o çağdaş dünyevileştirmenin lbni Haldun'un programını
gerçekleştirirken ibni Arabi'nin eskiden temsil ettiği
ve halen bugün de temsiletmeye devam ettiği şeyin ortadan
kalkmasına katkıda bulunmasından mı ileri gelmektedir?
Her iki durumda da filozofun karşısına çıkan soru "tanrısal
bilimler"in "insan bilimleri"ne indirgenmesinin insan
kaderine cevap verip vermediği sorusudur. Burada söz konusu
olan sadece İslam felsefesinin kaderi değildir, islam'ın
bu dünyadaki misyonunun kendisi, onun on dört yüzyıl boyunca
bu dünyada yüklendiği tanıklığın geçerliliğidir. tbni
Haldun'un eserinin şüphesiz trajik olan büyüklüğü, bize bilincimizi
bu sorulan sormaya sevketmesi olayında yatıyor
görünmektedir.
Onun sisteminin temelinde, deyim
yerindeyse, bütün hikmetlerde, irfanlarda (gnose) olduğu
gibi bilinemez, hakkında bir şey söylenemez ve dile getirilemez
saf bir Öz'ün sırrı yatmaktadır. Tanrısal tecelliler seli
işte bu dipsiz uçurumdan çıkar ve ilahi Sıfatlar kuramı ondan
doğar. ibni Arabi bu noktada Tanrı'ya herhangi bir sıfat
izafe etmeyi yasaklayan negatif teolojinin (theologie apopathique)
yasa ve sonuçlarını kararlı bir şekilde sürdüren lsmaili
ve Oniki imam Şiiliğinin teosofileri ile derin bir uyum
içindedir. Ismaili teosofinin varlığın ötesinde üst-varlık (super-
etre) olarak varlığın kaynağı kavramını devam ettirmesine
karşılık lbni Arabi bu ifade edilemez olana Saf Nur adını
verdiğinde veya onu Salt Varlık'a özdeş kıldığında bir kopukluk
mu meydana gelmektedir? Bu veya diğer yorumdan
kendisi ile ilgili olarak birçok yanlışın yapıldığı varlığın aşkın
birliğinin (vahdet-i vücud) anlamı çıkar.
İbn Haldun hakkında Corbinin düşüncesi
Kutsal-Ruh'a özdeş kılınan faal akıl ile insan aklının birleşmesinden anladıkları ve yaşadıkları şeye tamamen yabancı göstermektedir. Onda Kutsal-Ruh fenomenolojisinin yerine bir sosyoloji geçmiş bulunmaktadır: Kutsal-Ruh'un aşkın hipostazı yerine sadece tarihsel insanlıkta içkin bulunan bir evrensel aklı tanıyan bir sosyoloji.
lbni Arabi bu ifade edilemez olana Saf Nur adını
verdiğinde veya onu Salt Varlık'a özdeş kıldığında bir kopukluk
mu meydana gelmektedir? Bu veya diğer yorumdan
kendisi ile ilgili olarak birçok yanlışın yapıldığı varlığın aşkın
birliğinin (vahdet-i vücud) anlamı çıkar.
Bu ilahi uçurum, bilinmek isteyen ve kendilerinde kendi
bilgisinin nesnesi olmak için yaratıkları yaratan "gizli
hazine"nin sırrını içinde barındırır. Bu ilahi varlığın kendini
açığa vurması (revelation) bir üç dereceli ilahi tecelliler dizisi
olarak gerçekleşir. Bu üç derecenin birincisi ancak ima
yoluyla kendisinden bahsedilmesi mümkün olan ilahi Öz'ün
kendi kendisine tecellisidir.