İslâm Mezhepleri Tarihi
Halil İbrahim Bulutİslâm Mezhepleri Tarihi Gönderileri
İslâm Mezhepleri Tarihi kitaplarını, İslâm Mezhepleri Tarihi sözleri ve alıntılarını, İslâm Mezhepleri Tarihi yazarlarını, İslâm Mezhepleri Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Harici düşüncenin İslam düşüncesine kazandırdığı en önemli kazanım, devlet başkanının seçimle başa gelmesi fikridir.
Mezhepler beşeri oluşumlar olup belli bir dönem ve mekânda dinin anlaşılması ve hayata uyarlanmasından ibarettir.
Sayfa 22 - Ankara okulu
Bu itibarla Allah , körü körüne inanmayı değil; bilerek tefekkür ederek ve araştırarak inanmayı emretmektedir. 
Halil İbrahim Bulut 
İslâm Mezhepleri Tarihi
Vehhâbîler insanların bir şeyhe bağlanmadan hakikate ulaşamayacakları iddiası sebebi ile tasavvufu da büyük eleştirilere tâbi tutmuştur. Onlara göre tarikat, başkalarını istismar etmek için bir vasıta ve mürşidin kendine çıkar sağlamak için girdiği bir yoldur. Bazı tarikatlarda uygulanan ateşe girme, şiş saplama gibi ritüeller şirktir. Tasavvufun İslam dışı kabul edilmesinin başlıca nedeni tasavvufun gereklerinden olan birçok ritüelin Vehhabîlik tarafından şiddetle reddedilmesidir. Üçlere, Yedilere, Kırklara inanmak, velîlerin ve zâ- hid kimselerin manevî güçlere sahip olduklarına inanmak, Delâilü'l-Hayrât okumak, rabıta yapmak gibi hususlar Vehhâbîler açısından kabul edilemez davranışlardır. Bu sebeple Vehhâbîler siyasî iktidarı ellerinde bulundurdukları dönemlerde ülkelerindeki bütün tarikat şeyhlerini ve tasavvuf erbabını uzaklaştırmışlardır.
Sayfa 369 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Yezidî olmak için Yezidî olarak doğmak gerekir. Kendi içinde değişmez bir kast sistemine sahip olan Yezîdîlikte, kurallara uymayan mensuplar da ağır bir şekilde cezalandırılmaktadır. Bir Yezîdî için en korkunç ceza, mensup olduğu toplumdan atılmaktır zira ruhunun kaderi de bu akıbete bağlıdır. Bu şekilde haram kabul edilen Yezîdî bütün haklarını kaybetmiş sayılır, hatta karısı ve çocukları da onu reddederler.
Sayfa 351 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Yezidîlerin cenaze törenleri bir şölen havasında geçer. Ölü, yüksek sesle salavat getirilerek ahret kardeşinin huzurunda Yezidi şeyhi veya fakir tarafından yıkanır. Naaş, kolları çapraz vaziyette ve baş kısmı doğuya, yani güneşin doğduğu tarafa gelecek şekilde defnedilir. Defin sırasında davul ve zurna çalınır.
Sayfa 350 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Yezidiler, geleneksel olarak kendi dinlerinden olmayanlarla evlenilmesine onay vermezler. Evlilik, şeyh veya pir tarafından bir ekmeğin ikiye bölünüp yarısının geline, diğer yarısının da damada verilmesi ile yerine getirilmiş olur.
Sayfa 349 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Bazı Yezîdîler sünnet âdetini, daha önce belirledikleri komşu veya dost bir Müslüman kirvenin gözetiminde yerine getirirler. Kirvelik yapanların Yezîdîler arasında çok önemli bir yeri vardır. Kirve, kardeşten ileri sayılır. Kirve çocukları birbiriyle evlenmez. Bundan dolayı da Yezidîler kirvelerini genelde Sünniler arasından seçerler. Bu seçimin en önemli nedeni, zaten dar bir toplum olan Yezîdîlerin bir de birbirleriyle kirve olmasıyla birbirlerinden kız alıp vermenin yasaklanması üzerine nüfuslarının iyice azalacağı düşüncesidir. Ayrıca çocuğunu Müslüman bir adamın kucağında sünnet ettiren Yezîdî ile Müslüman arasında ömür boyu sürecek olan bir kan kardeşliği ilişkisi kurulur.
Sayfa 348Kitabı okudu
Yezidilerin yaratılış akidesinde yer alan inançlarından birinin de kendilerinin doğrudan Adem'in neslinden, diğer insanların ise Ådem-Havva neslinden geldiğidir. Bu inanca bağlı olarak tenasühü kabul eden Yezidiler, kendi aralarında dolaşan ruhların sonunda Tanrı katına, nur ålemine yükselerek kurtuluşa erdiğine, diğer insanların ise ebediyen azap ve ceza içinde yaşayacaklarına inanırlar. Nitekim Yezîdî olmayan kötü ruhlar cezasını çekmek için domuz, eşek, köpek gibi hayvanların bedenlerine girerken Yezidilere ait iyi ve temiz ruhlar semada yerlerini alacak ve gayb âleminde insanlar için hayırlı olan sırları temaşa edeceklerdir.
Sayfa 344 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Pek çok âyette, yeryüzünü gezip dolaşıp ibret alınması gerektiği bildirilmiş ve insanlar araştırmaya teşvik edilmiştir. Bu itibarla Allah, körü körüne inanmayı değil, bilerek, tefekkür ederek ve araştırarak inanmayı emretmektedir.
İkinci hicri asırda ağırlıklı olarak vasilik, mehdilik, nübuvvet ve uluhiyyet iddiaları etrafında ortaya çıkan Muğiriyye, Mansuriyye, Ebû Müslimiyye, Mukannaiyye gibi firkalardır. Bu asırda ortaya çıkan Şii karakterli firkalar zaman zaman Muhammed el-Bakır'ın, Cafer es-Sadik'in, Musa el-Kazım'ın ve diğer imamlanın isimlerini kullanmışlardır. Ancak, henüz fiilen İmamiyye'nin imamet zincirinde yer alan isimler etrafında ciddi bir Şii farkllaşmanın mevcut olduğunu tespit edebilmek pek mümkün görünmemektedir.
Kutlu, İslam Düşünce Ekolleri Tarihi, s. 96.
Sayfa 289 - Şla'nın Mezhepleşme SüreciKitabı okuyor
