Fıtrata en uygun yaşama biçimi olan evliliklerin pek çoğunun günümüzde uzun soluklu ol(a)mamasını, evlilik çatısı altında bir araya gelen eşlerin ısrarla “ben” demekten vazgeçmemelerine bağlıyor Hekimoğlu. Belli ki bu nedenle kitabın konusu evlilik olmasına rağmen, daha başlarken “Hayatın gayesi nedir?” diye sorarak okurun dikkatini bu noktaya çekiyor. Bu âlemde her şeyin bir maksatla yaratıldığı bu kadar aşikarken nasıl olur da iki insan rastgele bir araya gelebilir! Daha baştan bu kabulle yola çıkıldığında yolculuğun seyri değişir. Elbette ki zaman zaman maksada ulaşmak için dikenli yollardan geçilir. Yolculuğu daha kolay kılan ise zora talip olduğumuzu baştan kabul etmemizdir. Bazen anne babamız bizim dikenli yolumuzdur, kimi zaman eşimiz, çocuğumuz, akrabalarımız… Unutmamamız gerekir ki; hangi aile ortamına doğmuşsak bir maksadı var… Kiminle hayatımızı birleştirmişsek bir maksadı var… Yaşadığımız her imtihan bir maksatla gönderiliyor… Kızımız, oğlumuz bir maksatla… Ailemiz, işimiz, arkadaşlarımız, eşimiz, çocuklarımız muhabbetle eşlik eder bize dünya yolculuğumuzda. Bu şekilde yaratılışın maksadını izah eder Hekimoğlu; “Her şey muhabbet sebebiyle döner bu alemde. Her şeyde bir sevgi var: Toprak buluta âşık. Bulut bitkilere âşık. Bitkiler toprağa âşık. Dal yaprağa âşık. Pervane ateşe âşık. Muhabbet her şeyi birbirine bağlar.” O halde her şey “bir” olmak ve birlikte sadece “Bir” olanı göstermek içindir… Bir olan Rabbimiz görünmüyorsa sebebi egoizmdir, diyor Hekimoğlu: “Egoizm ise aile hayatını zehir eder. İki taraf da “benim dediğim olacak” diyor. Kavgaların, anlaşmazlıkların sebebi budur. Halbuki aile hayatında hiç kimsenin dediği olmayacak, İslamiyet ne demişse herkes ona uyacak; o zaman kavga biter. Egoizm, enaniyet manevi bir bombadır; aileleri, işyerlerini dağıtır.” “Nasıl ki acıkma duygusunu Allah içimize yerleştirmişse, sevmek duygusunu da yerleştirmiştir. İnsan mutlaka sever; sevmemek olmaz. Koyunu severiz, meyveleri severiz, kırları severiz. Ailemizi severiz, eşimizi severiz… Sevgiyi böyle dağıtırsak Allah’a bir şey kalmaz. Öncelikle sevgimizi Allah’a yöneltmeliyiz ki dünyamız da ahiretimiz de cennet olsun.” İyi Günde Kötü Günde Evlilik, öncesi ve sonrasıyla İslamiyet’in emrettiği evliliğin hududunu gösterirken, İslamiyet’ten uzak kaldığımız sürece en dar daireden başlamak üzere ailelerimizde yaşayacağımız sorunlardan da haber veriyor ve bazı soruların ardına düşüyor… – Öncesi ve sonrasıyla İslamiyet’te evliliği yeri nedir? – Allah’ın istediği aile tipi nasıldır? – Eşlerin birbirinin yalnız dünyasını değil ahiretini de “burada” imar edebilmeleri için neler yapmaları gerekir? – Evlenmek kolay ama evliliği sürdürmek neden zordur? – Geçimsizliğin sebepleri nelerdir? Boşanmak her zaman tek çözüm müdür? – İslam’da çocuk terbiyesi nasıldır? – Anne babalara hükmeden çocuklar mı, çocuklara baskı yapan anne babalar mı haklı? – Bireysel ve toplumsal olarak aile müessesesini ayakta tutan en önemli dinamikler nelerdir?

Yazar:

Hekimoğlu İsmail

Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 21 dk.Sayfa Sayısı: 224Basım Tarihi: Ekim 2015Yayınevi: Timaş Yayınları

ISBN: 9789753629218Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Aile (Kadın, Erkek ve Çocuk),

Din (İslam)

#169 Aile (Kadın, Erkek ve Çocuk) türünde #1.117 Din (İslam) türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

İyi Günde Kötü Günde EvlilikTimaş Yayınları · 224 syf

Bkmkitap

₺106,50

Satın Al

İyi Günde Kötü Günde EvlilikTimaş Yayınları · 224 syf

Kitapyurdu

₺105,00

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

2.380gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 73.8

Erkek% 26.2

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Hekimoğlu İsmailYazar · 92 kitap

Hekimoğlu İsmail (d. 1932, Erzincan) astsubay (emekli), yazar, gazeteci, köşe yazarı. Asıl adı Ömer Okçu olup , yazılarında kullandığı "Hekimoğlu İsmail" müstearı dedesinin adıdır. 1932'de Erzincan'da doğup burada ilk ve orta öğrenimini bitirdikten sonra 1952'de Zırhlı Birlikler Okulundan mezun olmuştur. Daha sonra astsubay olarak göreve başladığı Türk Silahlı Kuvvetlerinden 1972'de emekli olmuştur. 2009 itibari ile 80 baskıyı geçen, bir dönem yasaklanıp daha sonra serbest bırakılan Minyeli Abdullah romanını 1967'te yazmış ve bu eser ile tanınmıştır. Gazeteciliğe haftalık İttihad gazetesi ile başlayıp 5 yıl Yeni Asya Gazetesinde köşe yazarlığı yapan ve 1975'te Sur Dergisini çıkaran Okçu, Türdav'ın ve Timaş'ın kurucuları arasındadır. Birçok dergi ve gazetede yazılar yazan Hekimoğlu'nun 40'tan fazla eseri olup yurt içi ve yurt dışında yüzlerce konferans vermiştir. Kendisine Harran Üniversitesi tarafından "Edebiyat Doktoru" ünvanı verilmiştir. Yazıları sebebiyle 1950'den itibaren çeşitli zamanlarda hakkında davalar açılmış, gözaltına alınmış, birkaç kere DGM'ye çıkarılmış, 163. maddeden yargılanmış, 1992'de de Zamandaki "Demek ki öyle..." başlıklı yazısı sebebi ile TCK'nın 159. maddesini ihlal ettiği gerekçesi ile 1 sene mahkumiyet cezası alıp 72 gün hapis yatmıştır. Şubat 2002'de felç geçirmesi sonucu sol bacağını ve sol elini kullanmakta zorluk çekmektedir. Askerlik hayatında başladığı kep giyme alışkanlığını bırakmayarak çoğunlukla kepiyle görüntülenen Hekimoğlu, 15 Ocak 2022'de vefat etmiştir.