"Belki de kiraz çiçeklerinin en büyük cazibesi, kendilerine has güzellikleri değil, çabuk bozulabilmeleridir."
Diye başlayan bir arka kapak yazısı... Devamında Japon edebiyatının estetik özelliklerini dört maddede sayıyor; ima, düzensizlik, basitlik ve bozulabilirlik.
Bozulabilirlik burada çok önemli, çünkü değerli olan kiraz çiçeği çok hassas ve çok kısa bir süre güzelliklerini koruyor. Bu yüzden olsa gerek; tomurcuklandığı anda büyülenmeye ve kutlama başlanılıyor. Belki de o (kısacık) mükemmel anı, sadece yaşarayarak ya da izleyerek geçirmek istedikleri içindir.
(Bu arada dip not: Çeviriyi bir hemşehrimin yapması beni daha ilk anda mutlu etti.)
Kitap Japon Edebiyatını geliştiren ve etkileyen, Japon Kültüründen bahsediyor. Düzensizlik-asimretri; kültür olarak sevdiğim, okurken tekrar tekrar şaşırdığım bir bölümdü. Kusursuzluğun yapmacık olduğuna inana bir asya toplumu beni kendine hayran bırakıyor.
Bozulabilirlik; diğer hayran olduğum konu oldu, kalıcı olmasına değil, güzel olmasına uğraşılması ve zamanın izlerini taşımasını istemeleri de beni çok etkiledi.
Devamında şiir (pek dikkatimi çekmeyen bir konudur) ve kurgu (amatör bir yazar olarak çok sevdiğim Bir konudur) devam eden kitapta, kurgu bölümünü heyecan ve merakla okudum.
Yaklaşık 120 sayfalık, bir çırpıda okunabilecek, Japon kültürü gibi sade ve akıcı bir eserdi.
