Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Kader
Tim ParksEn Eski Kader Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Kader sözleri ve alıntılarını, en eski Kader kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
Tim Parks
Giriş
Tim Parks'la tanışmam, Thomas Bernhard'la karşılaştırılması, yazıyla her şey anlatılabilir mi tartışmalarının olduğu vakit incelemeye başladım. Çevremde okuyan herkes, okurken bu tarz bir okuma keyfi nasıl olabilir tartışıp durmaları ve Tim Parks'ın sıklıkla kullandığı The Aesthetical Pesimissim kavramlarına kafa yormamla ortaya çıktı.Tim
288 syf.
6/10 puan verdi
Uzun sürdü farkındayım...İlginç bir tarz denemiş yazar, romanın kahramanı Chris Burton'ın kafasındaydım, o ne düşünürse oradaydım, eh haliyle yavaş olmak sindirmek gerekti romanı:) nasıl ki beynimiz hiç durmadan işler, bazen bir sohbet esnasında aslında tamamen farklı bir konu düşündüğümüzü fark ederiz ya, tam olarak öyleydi yazım şekli..Şizofren oğullarının intiharı üzerine ilişkilerini sorgulayan babanın kafasında gezinilen bir hikaye... Delirmenin ucuna gelip geri dönmeler ile oldukça etkileyici olduğunu söyleyebilirim. Mutlu okumalar
Şizofren oğlunun intihar haberini alan baba, geriye dönük vicdan muhasebesi, yazmaya çalıştığı kitap, sorumlulukları, aşınmış evliliği eşiyle çalkantılı ilişkisi vs (kenzaburo oe’nin kişisel bir sorun’unu anımsatıyor biraz, konu olarak değil ama baba olmaya çalışmak, sorunlu bir çocuğu kabullenmek anlamında) Aslında güzel roman ancak çok tekrar, uzun uzun hayıflanmalar, bayıltacak kadar uzun iç konuşmalar sıkıcılık sınırını aşmış, yazarın güzelim anlatı tekniği biraz gümbürtüye gitmiş #timparks #kader #benburadanokuyorum #europa
Tim Parks'tan okuduğum ilk kurgu olan Kader beni altüst etti diyebilirim.Oldukça zorlu ve keyifli bir okuma oldu.Kitap, İngiliz dış haberler muhabiri Chris Burton, İtalyan eşi Mara, evlat edindikleri Paola ve şizofren oğulları Marco arasındaki sevgi aynı zamanda nefret yüklü, yıkıcı güç mücadelelerinin yoğunlukta olduğu bir ilişkiler yumağını anlatıyor.
İhaneti, iletişimsizliği, İngiliz ve İtalyan kültür farklılığını, enseste yakın çocuk düşkünlüğünü, bu düşkünlüğün eşler arasında yarattığı yıkımı kitap boyunca âdeta Chris Burton'ın iç sesi eşliğinde takip ediyoruz.Bilinç akışının inanılmaz ustalıkla kullanıldığı Kader için bir yüzleşme, hesaplaşma kitabı diyebiliriz.
Roza Hakmen tarafından Türkçeye kazandırılan Kader, çok çok fazla okuyucu ile buluşmalı diyorum.Kesinlikle okuyun.️
Evlilik Kaderindir
Bir romanda dil olmazsa olmazımdır. Dil kötü olunca okuyasım gelmez ya yarım bırakırım ya da sonra tekrar dönerim. Kader de benim sonradan döndüğüm bir roman oldu. Bilinçakışı tekniğiyle yazıldığı için dil aksıyor. Fakat yazar bu tekniği kullanmada çok başarılı. Roman saplantılı bir şekilde hayatında bir kopma olduğunu düşünen kahramanın aslında o kopmayı yaşamadığını, İtalya'nın ve evliliğin bir kader olduğunu anlatıyor. Psikolojik bir savaş olarak ele alınan ilişkilerde kahramanımız entelektüel bir acizi oynuyor ve bundan da çok şikayetçi değil. Zihnimizdekiler ile davranışlarımız arasındaki çelişkiyi anlatan Kader, kolay okunan bir roman.
288 syf.
8/10 puan verdi
Kader, konunun ve olayların arka planda kaldığı, anlatımın öne çıktığı bir roman. Kitabı sevmenizi sağlayacak olan ya da sevmemenize neden olacak olan şey, kitabın anlatımı.
Kitabın ilk paragrafında göreceğiniz gibi (tat kaçıran/spoiler değil bu) eski bir gazeteci kitap yazmaya başlıyor ve bu onun hayatının en önemli işlerinden biri fakat kitabın yazımıyla ilgili önemli bir eşikteyken, oğlunun intihar ettiği haberini alıyor ve hikaye başlıyor.
Oradan aralayan kapıyla bu ailenin birbirleriyle olan ilişkilerine, geçmişine gidip bugüne dönüyoruz. Anlatıcının iç dünyasını ve zihninden geçenleri okurken, karı koca olarak ya da anne baba olarak yapılan bazı psikolojik çıkarımlar, sevgi ve fedakarlık ve "ait olmak" üzerine söylenenler önemliydi.
Farklı zaman dilimlerinde yaşanan olaylar peş peşe anlatılıyor. Yazar haftalar, aylar, yıllar arasında geçiş yapıp konuyu bir şekilde toparlasa da, okurun konu bütünlüğünü kaçırmamak için dikkatini kitaba vermesi gerekiyor. Anlatımın bu şeklini çok sevdim ben. Kitabı okurken zaman zaman "İŞTE ARADIĞIM TAT, İŞTE EDEBİYAT!" "dedim kendi kendime." :)
Ayrıca dikkatimi çeken bir şey vardı anlatımda: tıpkı Thomas Bernhard gibi sıklıkla ama sıkmadan yapılan bir tekrar söz konusuydu. Cümleler çoğu kez "diye düşündüm", "dedim kendi kendime" diye bitiyordu. Bunun yakışıklı Thomas'a has bir üslup olduğunu düşünürdüm, değilmiş. Belki de ona öykündü, bilemiyorum ama çok güzeldi. Okuyunuz.
Kitap hakkında daha detaylı yorumumu dinlemek isterseniz bu videoya bakabilirsiniz.
youtu.be/Csx1toCTiPU
288 syf.
8/10 puan verdi
Ingiliz yazarin okudugum ilk kitabi. Roza Hakmen cevirisi. Kesinlikle okuyun! Ingiliz gazeteci Chris Burton ve Italyan esinin ogullarinin intihar haberini almalariyla Ingiltere'den Italya'ya yolculuklari suresince yani yaklasik 48 saat boyunca gazetecinin zaman ve mekanda donuslerle dolu dusuncelerini okuyoruz. Sanirim yazarin kendi deneyimlerinden de kaynakli cokca Italyan ve Ingiliz kultur, devlet, politika, ekonomi karsilastirmasi var. Bir adamin es, baba, yazar olarak hayatini, hayati ve kader denen olgunun var olup olmadigini sorgulamasi sureci bu 48 saat. Sizofren oglunun neden intihar ettigini sorguluyor, her seyin nasil basladigini, karisiyla iliskisinin daha farkli olup olamayacagini. Zaman-mekan donusleri, bunun icine dusuncelerin girmesi okurken beni zorladi ama kitap akici. Bandu dedigi baglantilar da cok guzel kurgulanmis.
Bir diger soru da eger yeterince gecmise inilirse insanlarin ve uluslarin hareketleri öngörülebilir midir? Yoksa her sey kader midir ve öngörünün bir anlami yok mudur?
"Ölüleri kendilerine mal eden ölüler, ölüleri anan ölüler, ölüleri öngören ölüler: Siz neyseniz, biz oyduk; biz neysek, siz o olacaksiniz.[...] Ölüme dönüsmeyi bekleyen yuzeysel bir kosusturma. Anitsallik bir tür delilik iceriyor, dedim kendi kendime."
Ustune dusunulecek cok satir vermis yazar.
Zihin akışı tekniğiyle yazılmış bir kitap okuması çok zor, hangisi gerçek hangisi düşünce anlayamadan bitip gitti. Sadece 48 saati anlatmış yazar kafasından geçen bütün düşünceleri boca etmiş kitaba.
288 syf.
·
Puan vermedi
Ünlü bir gazeteci mesleğini bırakıp kitap yazmaya başlıyor ve kitabıyla ilgili eski siyasilerden biriyle röportaj yapmayı planladığı sırada oğlunun intihar haberini alıyor. Bu haberin ardından İtalya'ya yola çıkan gazetecinin 48 saatlik bir zaman diliminde zihninden geçenlere tanık oluyoruz.
Eşler arasındaki uçurum, iletişimsizlik, aile hayatı, kişisel tercihler bu 48 saat içinde zamanda kırılmalarla aktarılıyor. Kahramanın zihni hem geçmişteki olaylardan kopamazken hem de yaşadığı ana asılı kalıyor. Daha ilk sayfalarda kendini belli eden bilinç akışı tekniği roman boyunca sürüyor. Bazı sayfalarda kahraman bunu gerçekten yaşadı mı yoksa rüyasının bir ürünü mü diye düşünmeden edemedim.
Dikkat gerektiren zor bir okuma süreci olmasına rağmen yine de keyif aldım ama herkese tavsiye edebileceğim bir kitap değil. Özellikle sürekli kahramanın iç dünyası kitabı yönlendirdiği için okurken kopukluklar yaşayabilirsiniz.