Sabahattin Ali'nin okuduğum 2. öykü kitabı: Kağnı-Ses. Sabahattin Ali'nin üslubunu ve yazarlık kabiliyetini söylemeye gerek yok. Daha önceki incelemelerimde hakkını teslim etmiş, çokça övmüştüm. Çok sıradan gibi duran insan yaşamlarını, insan yaşamlarından kesitleri üzerine uzun uzun düşüneceğimiz kısa öyküler olarak sunmuş bize. Hikayelerinin hemen hepsinde bu memleketteki "insan hayatının ucuzluğu" dikkat çekiyor. Kağnı, Kamyon, Duvar, Apartman hikayelerinin hepsinde sonda yaşanan bir ölüm var. Hemen her hikayede garibanlık, hayat mücadelesinin ağırlığı altında ezilen insanlar ön plana çıkıyor. Ve hep zayıfı ezen, zayıfı küçümseyen kodamanlar göze çarpıyor. "Bir Şaka" adlı öyküde Sabahattin Ali bizzat kendi yaşadığını anlatmış. "Köstence Güzellik Kraliçesi" , " Fikir Arkadaşı" , "Düşman" en beğendiğim öyküler oldu bu kitabın içinde.
