"Fena oldum seni böyle görünce, içim acayip soğudu, nerdeyse tiksindim bile, seveceğim vardıysa da artık hayatta sevemem ama bakarsın severim de yani. Belli mi olur? Neysen o ol yav. Hah yav. Hah şöyle. Ama fazla sokulma. lçim kaldırmıyo."
Zaten insanlar aç dururken hayvanlara bakmak neymiş diyen,merhametten nasibini alamamış kaplamalardan oldum olası nefret ederdi. Bir bütündü kardeşim merhamet denen şey. İnsanı,hayvanı,ağacı olmazdı.
Asıl sen vardın ortada, ben senin elinde bir ayna, sen yeşillikte bir ağaç, ben senin gölgen…
İnsanlar mantığı kendi söyledikleri doğru görünsün diye icat etmişlerdir..
Varlığımızın bir gizli köşesi olmalı, rahatça kaçıp saklanıyorsunuz..
Deli dedikleri, etrafında neler döndüğünü çözmeye başlamış insandır; hepsi bu.
Belki de hepimiz kalbimizin