Allah; kainatı insan için; insanı da sadece Kendisine kulluk etmesi için yaratmıştır. Şeyhulislam İbn Teymiyye, kulluğu en güzel şekilde anlatan Rabbani alimlerden biridir. O bunu hem teoride hem de pratikte uygulamıştır. Teorik uygulamasının örneği başta elimizdeki eser olmak üzere bütün kitaplarıdır. Pratikteki uygulaması ise tüm yaşantısıdır
İbn Teymiyye çağlara damga vurmuş, alimlerin kalbini fethetmiş bir alimdir. Eseri de çok güzeldir. Kulluk, cennete taşıyan dünya meyvesidir. Okumanızı öneririm, dini delille öğrenmenize vesile olur.
Ey İnsanlar! Rabbinize kulluk ediniz" (Bakara 21) ayeti kerimesinin manası nedir? İbadet nedir, kulluk ne demektir? Teferruata ait bilgiler nelerdir? Dinin tamamı kulluk manasının içinde midir, yoksa değil midir? Kulluğun hakikati nedir? Kulluk dünya ve ahirette en yüksek makam mıdır, yoksa onun üzerinde daha yüksek makamlar da var mıdır? Şeyhülislam İbni Teymiyye, bu kitabında kendisine sorulan yukarıdaki soruların cevabını vermektedir.
"Bütün kainatın ve kainattaki külli sebeplerin yaratıcısı, maliki ve Rabbi O'dur. ...O, yardım edenin, dua yapanın ve şefkat gösterenin kalbinde, yardım, dua ve şefkat etme iradesini yaratan Allah'tır."
"İlah; kalplerin kemali muhabbetle, tazimle, son derece ihtiram ve ikram ile, sonsuz bir korku ve nihayetsiz bir ümitle bağlandığı ve kulluk ettiği kimse demektir."
"...her kulun sevgi ve iradesinin mutlaka nihayetlendiği bir mahbubu ve muradı vardır. Her kimin sevgi ve iradesinin nihayeti demek olan muradı Allah olmazsa, kibrinden dolayı Allah'tan yüz çevirirse; elbette ki böyle bir kimsenin başka bir muradı ve mahbubu vardır."
"Muhabbetin en ileri derecesi kulluk, asgarî derecesi ise alâkadır. İlk mertebede kalp sevgiliye karşı alâka duyar; sonradan sonraya iyice duygulanıp alâkalandığı sevgiliyi sayıklamaya başlar. Daha ileride kalpten ayrılmayan bu sevgiyle insan çılgına döner. İşte bundan sonra muhabbet aşka inkılâp eder; aşktan sonra ise kulluk derecesine yükselinir."
"Kulun kemâli Allah'ın irade ettiği, dilediği, istediği, razı olduğu ve sevdiği şeyden başka bir şeyi irade etmemek, istememek, dilememek, sevmemek ve O'nun dilediğinden başkasına razı olmamaktır."
Allah; kainatı insan için; insanı da sadece Kendisine kulluk etmesi için yaratmıştır. Şeyhulislam İbn Teymiyye, kulluğu en güzel şekilde anlatan Rabbani alimlerden biridir. O bunu hem teoride hem de pratikte uygulamıştır. Teorik uygulamasının örneği başta elimizdeki eser olmak üzere bütün kitaplarıdır. Pratikteki uygulaması ise tüm yaşantısıdır