Yemeğimizi korku içinde yiyip,
Her gece korkunç kâbuslar içinde
Titreyerek uyuyacağımıza,
Bırakalım paramparça olsun herşey,
Acı içinde yansın iki dünya da.
Zihnimizin işkencelerine katlanmanın, mutluluğumuz için öldüklerimizin
Yanına gitmekten farkı yok.
-Macbeth-
Onlar bugüne kadar hiç umursamadı bizi.
Açlıktan ölmeye terk ettiler
Kendi ambarları buğdayla dolup taşarken.
Tefeciliği yasallaştırıp
Tefecileri korudular fermanlarla.
Her gün zenginlere karşı olan
Bir başka kanunu feshederken
Fakirleri daha beter ezip geçecek,
Prangalara vurup kısıtlayacak Yasalar çıkardılar.
Savaşlar tüketmezse onlar tüketecek bizi.
İşte bu kadar onların sevgisi
-Coriolanus-
