Makber
Abdülhak Hamit Tarhanİletiler
Şair-i azam’a saygıyla...
“Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden..”
Abdülhak Hamit Tarhan ‘ın genç yaşta kaybettiği eşi Fatma Hanım’ın ardından yazdığı ‘Makber’ şiiri, bir kadın için yazılan şiirlerin en hüzünlülerindendir...
Rahmetle...#12Nisan1937🏴
Makber ‘i dinleyin: youtu.be/DjMTrp85G80
İnsan, bazı kerre, hâtırına gelen bir hayâli tanıyamaz, o kadar güzeldir. Zihninden uçan bir fikre yetişemez, o kadar yüksektir. Kalbinde doğan bir hissi bulamaz, o kadar derindir. Bu acz ile bir feryâd koparır, yâhûd pek karanlık bir şey söyler, yâhûd hiç bir şey söyleyemez de, kalemini ayağının altına alıp ezer. Bunlar şiirdir.
Makber Mukaddime
Kederimin artması için, sevinmek isterim. Bunu kimselere anlatamam. Bu hissin lisânı anlaşılmaktan berîdir. Sükût edelim.
Makber
Hâmid'in Makber'i Üzerine Notlar: Alman Romantizmi İzdüşümü İle
*Dünyaya alışmak ile dünyada mutlu olabilmek arasında aşılması güç bir fark vardır.
*Coşkunluk, sevginin taptığı objeye verebileceği en büyük kurban değildir. Çünkü hayatın kaybını hissetmeyiz.
*Makber'de ölüm bilinemez(mistik) ile bilinebilir(kanıtlanabilir) olanın birleştiği noktadadır.
*Hâmid, Makber'de her an olağanüstü bir şeyin
Eyvah! Ne yer , ne yar kaldı
Gönlüm dolu ahü zar kaldı.
Makber
“Kederimin artması için, sevinmek isterim.”
Makber, Abdülhak Hamit Tarhan