Makber
Abdülhak Hamit TarhanEn Eski Makber Sözleri ve Alıntıları
En Eski Makber sözleri ve alıntılarını, en eski Makber kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Makber'le Ölü sükût ile feryattır.
Diyebilirim ki Makber'le Ölü benim eserim değil, yâdigar-ı rûzgârdır. Yahut benim eserimdir, hiçliktir, fakat pâydârdır.
Makber onun hâli, onun resmi, onun hayali, onun heykeli, onun mezarıdır; onun hiç bir beğenilecek yeri kalmayan hayatıdır. Yine tekrar edeyim: Makber O'dur. Bunun için severim.
Lâkin Makber, edebiyat nokta-i nazarına karşı çirkin bir çocuktur. Masum, fakat güzel değil; hakîr bir feylesoftur; hikmet, fakat şüpheli; kusurlu bir hüsündür; feryat, fakat musanna; mamur bir mezardır; hazin değil, fakat mezar; bir magrib, fakat parlak; bir güzel, fakat sevimsiz; bir şiir, fakat kafiyeli.
Mevtin pençesinde pîr ü cüvan zebûndur. Kabristan türab haline gelmiş esrâr-ı İlâhiye ile meşhûndur.
Ölümün pençesinde yaşlı ve genç güçsüz, acizdir. Mezarlık toprak hâline gelmiş Cenab-ı Allah'a ait sırlarla dopdoludur.
Nerde arayım o dilrübayı?...
Kimden sorayım o bî-nevâyı?...
Bildir bana nerde, nere Yarab?...
Kim attı beni bu derde Yarab?...
Derler ki: ''Unut o âşnâyı,
Gitti tutarakk rah-i bekayı...''
Sığsın mı hayale bu hakikat?...
Görsün mü gözüm bu mâcerâyı?...
Nerde arayayım o gönül alanı?...
Kimden sorayım o nasipsizi?...
Bildir bana nerde, nerede Yarabbi?...
Kim atı beni bu derde Yarabbi?...
Derler ki: ''Unut o tanıdığı,
Gitti tutarak ölümsüzlük yolunu...''
Sığsın mı hayale bu gerçek?...
Görsün mü gözüm bu macerayı?...
Ben gam yiyorum, beni yiyor gam,
Yarab, ne garîb mâidem var...
Sayfa 90Kitabı okudu
İnsana, derim, fenâ muhakkak;
Ruhum heyecanla der ki: Te'bid!..
İnsana, derim, yokluk muhakkak;
Ruhum heyecanla der ki: ebedileştirme!..
Sayfa 102Kitabı okudu
...
Sen öldün, ölüm güzel demektir,
Ölsem yaraşır gamınla her gün.
Ey sırr-ı nühüfte-i hüviyyet,
Çekmek mi nasîbimiz eziyyet?
Sayfa 103Kitabı okudu
Eyvah! Ne yer, ne yar kaldı
Gönlüm dolu ah û zar kaldı
Âlem mi harâb, ben mi vîrân,
Bilmem?.. Sanırım yıkıldı devrân.
Sayfa 119Kitabı okudu
Yarab bu ne ıztırâr-ı dilsûz...
Duymaz mı bunu o yâr-ı dilsûz?..
(Yarabbi, bu ne gönül yakan çaresizlik...
Duymaz mı gönül yakan sevgili?)
Yangın mı, desem, nedir o gözler,
Her nazrası bir şerâr-ı dilsûz?..
(Yangın mı desem nedir o gözler?
Her bakışı gönül yakan kıvılcım.)
Sayfa 218Kitabı okudu
Eyvah! Ne yer, ne yar kaldı,
Gönlüm dolu ah u zar kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Çık Fatma kabirden kalkma et,
Hatıramdaki durumuna devam et,
Saklama etme bu sırrı, söyle bir söz...
Güller gibi gülümsemeye meylet,
Gönül yarasına çare bul, meram et:
Bir tatlı bakışla, bir gülüşle,
Hayatımın günlerini tamam et.
Sayfa 40 - Akademik KitaplarKitabı okudu