Materyalizm ve Ampiryokritisizm
Vladimir İlyiç LeninMateryalizm ve Ampiryokritisizm Sözleri ve Alıntıları
Materyalizm ve Ampiryokritisizm sözleri ve alıntılarını, Materyalizm ve Ampiryokritisizm kitap alıntılarını, Materyalizm ve Ampiryokritisizm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Enerjinin dönüşümü doğa bilimleri tarafından insanın zihninden ve insanlığın deneyinden bağımsız bir nesnel süreç olarak değerlendirilir; yani enerji dönüşümü, materyalist bir biçimde
değerlendirilir. Birçok olayda, hatta olasılıkla,olayların çok büyük bir çoğunluğunda,Ostıvald, kendisi de enerji sözünden maddi hareketi anlar.
Sayfa 597
Doğa bilimleri, çeşitli renk duyumlarını,
insanın ağtabakasının dışında, insanın dışında ve ondan bağımsız olarak varolan ışıkdalgalarının çeşitli uzunlukta oluşuyla
açıklarlar. işte materyalist anlayış budur:
madde, duyu örgenlerimiz üzerinde etki
yaparak duyumu meydana getirir. Duyum,
beyne, sinirlere, ağtabakaya vb., yani belirli birbiçimde örgenlenmiş maddeye bağlıdır.
Maddenin varlığı, duyumlara bağlı değildir.
Madde en başta gelir. Duyarlık, düşünme,
bilinç, belli bir biçimde örgenlenmiş maddeninen yüksek ürünleridirler. Genellikle materyalizmin ve özel olarak da Marks-Engels’in görüşleri bunlardır. Mach ve Avenarius, teorilerini, öznel idealizmi
“tekyanlılık”tan kurtararak, sözümona, ruhsalolanın ağtabakaya, sinirlere vb. bağımlı olduğuvarsayımım, ve fiziksel olanın insanorganizmasından bağımsız olduğuvarsayımını kabul ederek, “öğe” sözcüğüyle,gizlice materyalizm kaçakçılığı yapıyorlar.
Her materyalist için olduğu gibi profesörce
felsefeyle yolundan saptırılmamış her bilgin içinde, duyum, gerçekten de, bilinç ile dış dünyaarasındaki doğrudan ilişkidir; dış uyarma enerjisinin bilinç olgusuna dönüştürülmesidir.Bu dönüşüm, herbirimiz tarafından milyonlarcakere her yerde gözlemlenmiştir vegözlemlenmektedir. İdealist felsefeninbilgiççiliği (sofizmi), duyumu, bilinç ile dışdünya arasındaki bir bağ gibi değil,ancak, bilinci dış dünyadan ayıran bir bölme,bir duvar gibi kabul etmekten; duyuma uygun düşen dış olgunun bir imgesi değil de, ancak
“varolan tek veri” olarak kabul etmekten
ibarettir.
Engels, neden ve sonucun diyalektik anlayışını özel olarak vurgular: “Aynı biçimde, neden ve sonucun, ancak özel bir duruma uygulandıklarında geçerliği bulunan kavramlar olduklarını, ama bu özel durumu, dünyanın bütünü İle genel bağlantısı içinde düşünmeye başladığımız andan itibaren, bu kavramların, neden ve sonuçların sürekli olarak görev değiştirdikleri, şimdi ya da burada sonuç
olanın, başka yerde ya da daha sonra neden,vice versa durumuna geldiği evrensel karşılıklıetki görünümü içinde birleştiklerini, birbirlerine dönüştüklerini de görürüz.”